Dood en opstanding van Christus

Betekenis voor christenen

De dood en de opstanding van Christus heeft veel te betekenen voor mensen die God roept, met name ware christenen die hun roeping en bekering serieus nemen. De dood van Christus staat symbool voor onze doop en de opstanding staat symbool voor de nieuwheid des levens na de (volwassen) doop door onderdompeling. Onze Verlosser moest sterven, omdat dat de enige manier was waarop God onze zonden zou kunnen vergeven. De Bijbel vertelt ons dat zonde het overtreden van Gods wet van liefde is (I Johannes 3:4). Wij hebben allen gezondigd en “derven de heerlijkheid Gods” (Romeinen 3:23). Wij hebben ieder de doodstraf verdiend voor onze ongehoorzaamheid aan Gods geboden (Romeinen 5:12; 6:23). Paulus beschreef de grote liefde die Jezus Christus toonde door Zijn leven voor ons te geven (Romeinen 5:68). Allen zouden voor eeuwig verdoemd zijn als niet op een of andere wijze de straf voor onze zonden door een perfecte Plaatsvervanger was ondergaan. Christus, die een volmaakt leven leidde als het smetteloze Lam van God, stierf in onze plaats. Zijn dood was de enig mogelijke substitutie van de onze. Zijn goddelijke oorsprong maakt Zijn leven onnoemelijk veel meer waard dan al het leven tezamen (Johannes 1:1-18, Filippenzen 2:6, Kolossenzen 1:15-20 ). Door Zijn offer werd voor onze zonden betaald.

Volwassendoop

Van ons wordt verwacht dat wij ons bekeren en ons laten dopen. Maar hoe moeten we ons laten dopen en door wie? Johannes de Doper koos een plaats waar “veel water” was om hen te dopen die naar hem toe kwamen.

“Doch ook Johannes doopte, te Enon bij Salim, omdat daar veel water was, en de mensen kwamen daar en lieten zich dopen” (Johannes 3:23). “Terstond nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij op uit het water. En zie, de hemelen openden zich, en hij zag de Geest Gods nederdalen als een duif en op Hem komen” (Mattheüs 3:16). Merk op dat Johannes de Doper een plaats koos waar “veel water” was. Er staat: “En Jezus kwam op uit het water toen Hij werd gedoopt.” Waarom is deze woordkeuze zo belangrijk? Het Griekse woord baptizo betekent “onderdompelen” of “onderdompelen in”. Jezus gaf ons een voorbeeld van volledige onderdompeling in een plaats waar er “genoeg water” was om dit mogelijk te maken. Alle andere voorbeelden van dopen door de discipelen van Christus die in de Bijbel worden vermeld gebeurde volgens dit patroon. We lezen bijvoorbeeld in Handelingen 8:38: “En hij liet de wagen stilhouden en beiden daalden af in het water, zowel Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.” Er is in de Bijbel geen voorbeeld van een andere vorm van waterdoop. Het symbool van de doop, als het begraven van de oude mens, vereist een ceremonie die een ware begrafenis voorstelt. Door de volwassendoop door onderdompeling na berouw en bekering van onze zonden gaan ook wij symbolisch dood en begraven wij onze vroegere zondige levenswijze ineen watergraf. Dat is waarom de onderdompeling (symbolische begrafenis) als de juiste wijze voor de doop wordt gezien.“… Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn?” (Romeinen 6:3). Alleen een doop door onderdompeling voldoet aan dit symbolische vereiste. Daarom zouden ook wij naar het voorbeeld van onze Verlosser volledig in water moeten worden ondergedompeld als wij worden gedoopt, zodat wij op symbolische wijze onze oude mens begraven ineen watergraf. Dat is ook de reden waarom de doop bij volle bewustzijn van de waarheid omtrent Christus als Verlosser en Gods Lam en na bekering van zonden dient te geschieden. Een doop die niet op deze basis is gestoeld dient eigenlijk opnieuw plaats te vinden. De doop is een symbolische begrafenisceremonie door Jezus Zelf geboden waardoor wij Zijn dood als offer voor onze zonden aanvaarden. “Want vóór alle dingen heb ik u overgegeven,” schreef Paulus, “hetgeen ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven enten derden dage opgewekt, naar de Schriften” (1 Korinthiërs 15:3, 4). Door de ceremonie van de doop worden wij op symbolische wijze verenigd met Christus in de dood. “Want indien wij samengegroeid zijn met hetgeen gelijk is aan Zijn dood, zullen wij het ook zijn (met hetgeen gelijk is) aan Zijn opstanding; dit weten wij immers, dat onze oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn” (Romeinen 6:5, 6). Na de doop komen wij weer uit het water om een beter leven te leiden in Christus.

Nieuwheid des levens

Christus stierf in onze plaats opdat wij voor eeuwig met Hem zouden kunnen leven. Wij kunnen dan niet langer leven volgens onze eigen begeerten. We worden Gods vrijgekochte bezit: “gekocht en betaald” (I Korinthiërs 6:19-20). “Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen” (Romeinen 6:4). “Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wèl dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen, en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God” (verzen 11-13). Doop betekent het eind van een leven van zondige gewoonten en het begin van een nieuw leven toegewijd aanrechtvaardigheid. “… Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, om ons op te voeden, zodat wij, de goddeloosheid en wereldse begeerten verzakende, bezadigd, rechtvaardig en godvruchtig in deze wereld leven, verwachtende de zalige hoop en de verschijning der heerlijkheid van onze grote God en Heiland, Christus Jezus, Die Zich voor ons heeft gegeven om ons vrij te maken van alle ongerechtigheid, en voor Zich te reinigen een eigen volk, volijverig in goede werken” (Titus 2:11-14). De verantwoordelijkheid van een christen omvat ook het leiden van een verantwoordelijk leven dat volledig is gebaseerd op Gods woord: “Maar Hij antwoordde en zeide: Er staat geschreven: Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat” (Mattheüs 4:4). Petrus en de apostelen beaamden dat zij God meer moesten gehoorzamen dan mensen. “Maar Petrus en de apostelen antwoordden en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzamen dan de mensen” Handelingen 5:29; vergelijk 2 Korinthiërs 10:35). De leer van de volledige Bijbel zowel het Oude als het Nieuwe Testament is onze gids van het leven geworden. Het Nieuwe Testament legt uit hoe wij het Oude Testament moeten toepassen onder het Nieuwe Verbond. De nadruk van het Nieuwe Verbond is op de juiste implementatie van de geest van Gods wet. We kunnen niet langer meer leven zoals we maar willen en de instructies van God negeren. Jezus maakte dit overduidelijk: “Niet een ieder, die tot Mij zegt: ‘Here, Here’, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: ‘Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan?’ En dan zal Ik hun openlijk zeggen: ‘Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid’” (Mattheüs 7:21-23). Wij moeten wettelijk ofwel volgens de wet leven, niet wetteloos! De doop is derhalve voor degenen die volwassen genoeg zijn om de betekenis van berouw, bekering en de doop te begrijpen en te geloven. Behalve voor sommigen in hun late tienerjaren zijn de meeste kinderen niet oud en wijs genoeg om te evalueren waarom zij zondigen. Zij zijn eenvoudigweg nog niet rijp genoeg om hun eigen natuur te begrijpen en wat er verkeerd aan is. Kinderen zijn kostbaar voor God. Jezus nam kleine kinderen in Zijn armen en zegende hen (Marcus 10:13-16). Maar in elk specifiek voorbeeld van de doop dat in de Bijbel wordt vermeld zien wij dat zij die worden gedoopt oud en volwassen genoeg waren om berouw, doop en de ernst van hun beloften te begrijpen. Alleen zij die volwassen genoeg zijn om de vruchten van berouw en bekering te produceren zouden moeten worden gedoopt. Soms kan het dus noodzakelijk of wenselijk zijn om volwassenen opnieuw te dopen. Vandaag de dag zijn vele mensen gedoopt die nooit hebben begrepen wat zonde is of wat echt berouw impliceert. Ook zij zouden opnieuw moeten worden gedoopt om de Geest van God te ontvangen en bekeerd te worden.