Eeuwig leven beërven

In dit supplement wordt aandacht besteed aan de vraag hoe iemand het eeuwige leven kan beërven.

In Mattheüs 19:16 werd aan Jezus de vraag gesteld wat men moet doen om het eeuwige leven te beërven. Zijn antwoord was: “Indien gij het leven wilt binnengaan, onderhoud de geboden” (vers 17).

Daarna noemde Jezus voldoende van de Tien Geboden om duidelijk te maken welke geboden Hij bedoelde: “Gij zult niet doodslaan, gij zult niet echt breken, gij zult niet stelen, gij zult geen vals getuigenis geven, eer uw vader en uw moeder, en gij zult uw naaste lief hebben als uzelf” (vers 18-1 9). Tegenwoordig stellen sommigen dat het onderhouden van de geboden door Chris tus werd volbracht, zodat dit van ons niet langer geëist wordt. Let op wat Je zus te zeggen heeft o ver dit denkbeeld: “Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen” (Mattheüs 5:17).

Sommigen trachten Zijn duidelijke en eenvoudige verklaring te ont kennen door het vers zo uit te leggen als zou de wet pas worden afgeschaft nadat Jezus de wet had vervuld. Zij interpreteren dan “vervullen” als “tot een einde brengen” of “teniet doen” of een ander synoniem van “afschaffen”. In wezen laten zij Jezus zeggen: “Ik ben niet gekomen om de wet af te schaffen, maar om haar af te schaffen.”

Jezus zei daarentegen dat hemel en aarde eerder zouden vergaan dan het kleinste deel van de wet (vers 18). Hij zei dat de wet van kracht zou blijven totdat alles is voltooid.

Omdat de vervulling van veel Bijbelse profetieën over Christus’ tweede komst nog moet plaatsvinden (de vervulling van de profetieën is nog niet voltooid), weten we dat de wet niet heeft opgehouden te bestaan. In feite sprak Jezus tot mensen die geloofden in het onder houden van alle Tien Geboden. Hij be vestigde opnieuw de noodzaak voor allen die tot Hem komen dit eveneens te geloven. In Mattheüs 5-7 legde Jezus uit hoe God bedoelde dat de Tien Ge- boden zouden worden onderhouden.

De betekenis van vervullen
Het woord vervullen in Mattheüs 5:17 betekent “vol maken” of “geheel vullen”. Jezus kwam om de betekenis van Gods wet te vergroten of geheel vol te maken. Een voorbeeld was Zijn onderricht dat een man die een vrouw begeert in zijn hart reeds overspel heeft gepleegd; zo werden alle Tien Geboden “vergroot” of verheerlijkt. Hij verklaarde de volle betekenis van de geboden. Hij liet zien dat Hij meer verwacht dan alleen een legalistische benadering volgens de letter van de wet. Hij verwacht ook een volgzame, nederige houding. Jezus verklaart ver der: “Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen” (vers 19). Het is dus duidelijk dat vervullen niet “afschaffen” betekent.

Veranderde Paulus de leer van Jezus?
Een ander veel voorkomend misverstand is dat de apostelen, en in het bij zonder de apostel Paulus, een nieuw evangelie bekend maakten, een evangelie dat leert dat het onnodig zou zijn Christus’ voorbeeld in het gehoorzamen van de wet te volgen. Dat was echter beslist niet de denkwijze van de apostelen van het Nieuwe Testament, die persoonlijk door Jezus werden onderwezen.

Johannes zei: “En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij Zijn geboden bewaren. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet be waart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet; maar wie Zijn woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem zijn. Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zó te wandelen, als Hij gewandeld heeft” (I Johannes 2:3-6).

Paulus zelf verwierp ook deze misvatting, want hij zei: “Wordt mijn navolgers, gelijk ook ik Christus navolg” (I Korinthiërs 11:1).

In plaats van de wet te veroordelen, zei Paulus: “Zo is dan de wet heilig, en ook het gebod is heilig en rechtvaardig en goed” (Romeinen 7:12) en “naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods” (Romeinen 7:22).

Wij moeten vermijden onze eigen idee en in de Bijbel in te lezen. Onze Ver losser waarschuwde voor het vertrouwen op onze eigen ideeën in plaats van op de wetten van God: “. . . dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn. Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen . . . Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om úw overlevering in stand te houden” (Markus 7:6-9).

Ook wij moeten er zeker van zijn dat wij het voorbeeld van Christus volgen in plaats van onze eigen ideeën!

Vrucht dragen
Evenals Johannes de Doper zei ook Jezus Christus dat wij vrucht moeten dragen. “Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht . . . Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt en gij zult Mijn discipelen zijn” (Johannes 15:5, 8).

Sommigen worden in de war gebracht doordat Jezus duidelijk verwacht dat wij vrucht dragen. Zij denken dat dit betekent dat wij op een of andere wijze ons behoud kunnen verdienen. Vanzelf sprekend is dat onmogelijk. Behoud is een onverdiend geschenk van God. Wij zouden in geen honderd levens vol goede werken behoud kunnen verdienen.

Wij worden niet behouden door onze werken. Alleen het offer van Christus’ vergoten bloed kan ons reinigen van onze zonden. Het kan niet tot stand gebracht worden door onze ge dachten of onze daden. Omdat Christus leeft en actief betrokken is bij onze be kering, zullen wij behouden worden.

Paulus maakte dit duidelijk: “God echter bewijst Zijn liefde jegens ons, door dat Christus, toen wij nog zondaren wa ren, voor ons gestorven is. Veel meer zullen wij derhalve, thans door Zijn bloed gerechtvaardigd, door Hem be houden worden van de toorn. Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood Zijns Zoons, zullen wij veel meer, nu wij verzoend zijn, behouden worden, door dat Hij leeft” (Romeinen 5:8-10). De in ons levende Christus stelt ons in staat goede werken te doen (Galaten 2:20).

Genade, werken en gehoorzaamheid zijn elkaar aanvullende in plaats van el kaar tegenstrijdige begrippen. Het woord genade is een vertaling van een Grieks woord dat “gave” of “gunst” betekent. Behoud, ofwel eeuwig leven, is een geschenk dat wij ontvangen door genade (Romeinen 6:23; Efeziërs 2:8- 9). Wij zouden nooit met al onze goede werken of inspanningen eeuwig leven kunnen verdienen. Toch is eeuwig leven niet gratis. Christus betaalde ervoor met Zijn leven, opdat wij het geschenk van behoud zouden kunnen ontvangen (Handelingen 20:28).

Voorwaarden voor eeuwig leven
Er zijn echter voorwaarden. De eerste is dat wij ons bekeren. Met bekering verdienen wij niets; we verdienen er geen gunsten mee. Maar bekering is wel een vereiste. Waarom? Het is een voorwaarde voor vergeving( Handelingen 2:38). God schenkt geen vergeving aan mensen die bewust in zonde volharden.

Paulus schreef: “Wat zullen wij dan zeggen. Mogen wij bij de zonde blij ven, opdat de genade toeneme. Vol strekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog le ven.” (Romeinen 6:1-2)

Wij moeten de richting van ons leven veranderen, zoals vereist is voor het ontvangen van Gods geschenk van be houd. Dit werd door zowel Christus als de apostelen onderwezen. Paulus ver klaarde dat gelovigen “met berouw zich zouden bekeren tot God en werken doen, met hun berouw in overeenstemming” (Handelingen 26:20).

Werken tonen onze bekering tot God, maar we verdienen er nooit het recht mee iets van God te eisen, zodat wij ons erop zouden kunnen beroemen het eeuwige leven zelf te hebben verdiend. Dat zou nooit mogelijk zijn.

God verwacht van ons dat wij in ons le ven goede werken doen als teken van bekering en van Gods liefde en geloof in ons. Jakobus stelt uitdrukkelijk dat “geloof zonder werken dood is” (Jakobus 2:20, 26) en Paulus maakt duidelijk dat God ons door genade be houdt door middel van het geloof, met als doel dat wij goede werken doen, ook al kunnen wij met die goede werken niet ons behoud verdienen.

“Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf: het is een gave van God; niet uit werken, opdat niemand roeme. Want Zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus ge schapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen” (Efeziërs 2:8- 10). Waarom zou dit moeilijk te geloven en aanvaarden zijn. Het is eenvoudig wandelen in de voetstappen van Christus en Zijn voorbeeld volgen (I Johannes 2:6).

Het doel van goede werken
Wat is het doel van goede werken. Jezus zei: “Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader, die in de he melen is, verheerlijken” (Mattheüs 5:16). Hoewel wij met werken niet eeuwig leven verdienen, wordt God erdoor verheerlijkt of geëerd, en God verlangt van ons dat wij Hem eren door de wijze waarop wij leven. Mensen die weigeren in hun leven goede werken te doen, tonen geen respect voor God, of zij het beseffen of niet. “Zij belijden wel, dat zij God kennen, maar met hun werken verloochenen zij Hem, daar zij verfoei lijk en ongehoorzaam zijn en niet deugen voor enig goed werk” (Titus 1:16). Kunnen wij met werken ooit iets ver dienen. In Openbaring 20:12 wordt gezegd dat de doden zullen worden geoordeeld “naar hun werken”.

In Johannes 14:2-3 zegt Jezus dat Hij voor Zijn volgelingen “een plaats bereiden” zal. In het komende Koninkrijk van God zullen er allerlei posities van gezag en heerschappij zijn die God zal toewijzen aan hen die overwinnen (Openbaring 2:26; 3:21). De opgestane heiligen zullen met Jezus Christus heersen in Zijn Koninkrijk (Openbaring 20:4-6). Door ons aan God te onderwerpen, ons door Zijn Geest te laten leiden, en door een leven te leiden van goede werken, ontwikkelen wij een rechtvaardig, goddelijk karakter dat ons in staat zal stellen samen met Jezus Christus te regeren en als Gods dienaren volken rechtvaardig te leiden.

Al verdienen wij met onze werken geen behoud, ze zijn wel bepalend voor onze beloning in Gods Koninkrijk.

Jezus legde dit uit in Zijn gelijkenis van de talenten (Mattheüs 25:20-29) en maakte dit ook duidelijk in Openbaring 22:12, met de woorden: “Zie, Ik kom spoedig en Mijn loon is bij Mij om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is.”

Indien u Gods plan wilt begrijpen, dan moet u beslist het boekje “De weg naar eeuwig leven” lezen.

Vraag en Antwoord:

Vraag: Op welke datum is Jezus Christus geboren. Is Hij niet op 25 december geboren.

Antwoord: De geboorte van Jezus Christus wordt in de wereld gevierd op 25 december, maar dat is zeker niet gebaseerd op Bijbelse gronden. In de Bijbel wordt nergens een datum genoemd m.b.t. de geboorte van Jezus Christus. Niemand weet de precieze datum waarop hij geboren werd. De bijbel geeft echter wel drie aanwijzingen waar uit wij kunnen afleiden in welke periode Christus zou zijn geboren.

De eerste aanwijzing.
In de tijd dat Christus geboren werd, waren er herders ‘s avonds in het veld die de wacht hielden over hun schapen. Lukas 2:8 ‘En er waren herders in diezelfde landstreek, die zich ophielden in het veld en des nachts de wacht hielden over hun kudde’. Schapen werden, gezien de vaak erg koude en natte winters in Israël, nooit ‘s avonds in de periode november t/m februari buiten in het veld ge houden (Mattheüs 24:20 en Hooglied 2:11). Dit houdt in dat december hoogst waarschijnlijk niet de geboorte maand was van Jezus Christus.

De tweede aanwijzing.
In de periode dat Christus geboren werd is er een inschrijvingsbevel van keizer Augustus uitgegaan om later belastingen te kunnen heffen. Deze werden nooit in de wintermaanden uitgevoerd, maar gewoonlijk ten tijde van de belastingheffing na de grote fruit– en wijnoogst in Palestina, in september of begin oktober Deze periode valt samen met het seizoen van het Loofhuttenfeest. Dat verklaart waarom Jozef samen met Maria optrok naar Jeruzalem om daar na de registratie in zijn geboortestad Bethlehem het Feest te houden. Maria was namelijk niet wettelijk verplicht met haar man mee te reizen voor deze registratie. Wel waren zij gewend als familie naar Jeruzalem te gaan om Gods feestdagen te vieren (Lukas 2:41 en Johannes 7:1-10). Dit verklaart ook waarom er voor hen geen plaats was in de herberg. Immers gedurende de feestdagen groeide het aantal mensen in en nabij Jeruzalem van 120.000 tot meer dan twee miljoen! Geen wonder dat zelfs de omliggende dorpen, zoals Bethlehem, 8 kilo meter ten zuiden van Jeruzalem overvol waren tijdens deze feestdagen.

De derde aanwijzing.
Evangelist Lukas vermeldt een belang rijk detail waardoor wij het seizoen waarin Jezus Christus geboren werd, nauwkeurig kunnen bepalen. In Lukas 1:5-25 over de geboorte van Johannes de Doper vermeldt hij: ‘Er was in dagen van Herodes, de koning van Judea, een priester genaamd Zacharias, behorende tot de afdeling van Abia…’ Vers 8-9: ’En het geschiedde toen hij de priester dienst voor God verrichtte in de beurt van zijn afdeling dat hij door het lot werd aangewezen, volgens de regels van de priesterdienst, om de tempel des He ren binnen te gaan en het reukoffer te brengen.’

De afdeling Abia was één van de 24 af delingen of groepen waarin David de priesters verdeeld had om in de tempel bij beurt de dienst te verrichten (I Kronieken 24). Abia was de achtste en ten tijde van Zacharias was deze werkverdeling van de priesters nog geheel dezelfde sinds de invoering door koning David.

De priesters van een afdeling deden dienst voor één week in de tempel, van sabbat tot sabbat. De eerste afdeling begon de tempeldienst op de eerste sabbat van het Hebreeuwse kalender. Abia was de achtste afdeling en Zacharias zou dus in de achtste week van het nieuwe jaar gediend hebben, ware het niet dat alle priesters gezamenlijk dienst deden tij dens het feest van Pascha en Ongezuurde Broden, dat altijd in de derde week van het nieuwe jaar valt. Zacharias’ af deling was aan de beurt tijdens de negende week (m.a.w. 27 Iyar t/m 5 Sivan overeenkomend met 3 t/m 10 juni van dat jaar volgens onze kalender ).

Bovendien diende hij in de week daarop wederom in de tempel, omdat dan Pinksteren plaatsvond (zie Companion Bible 1974, appendix 179, blz. 200).

Tijdens zijn dienst in de tempel kreeg hij van de engel Gabriël te horen dat zijn vrouw een zoon zou baren die de voorloper zou zijn van Jezus Christus (Lukas 1: 5-22). Als teken kon hij niet spreken tot na de geboorte. Elisabeth, zijn vrouw, werd zeer spoedig na zijn thuiskomst zwanger (Lukas 1:23 -24). Gaan we dan uit van eind juni als vermoedelijke bevruchtingtijd van Elisabeth en tellen we 9 maanden erbij (ca. 280 dagen), dan zien we dat Johannes geboren werd eind maart van het jaar daarna (4 v.C). Christus nu was 6 maanden jonger dan Johannes (Lukas 1:26-27) en werd dus eind september van datzelfde jaar geboren. Deze drie aanwijzingen geven aan dat de zogenaamde geboorte van Jezus Christus in december niet Bijbels is.

Vraag en Antwoord

Deze rubriek bevat een voor onze lezers interessante vraag die in een beknopt bestek wordt beantwoord.

V :
In de Kerstperiode wordt vaak over vrede op aarde gesproken. Het is al meer dan 2000 jaar geleden sinds Chris tus’ geboorte op 25 december en nog is er geen vrede. Wanneer komt die vrede op aarde dan wel.

A :
Men spreekt inderdaad over vrede op aarde sinds de geboorte van Christus. Zijn geboorte was overigens niet op 25 december, zoals u duidelijk kunt lezen in de uitleg op blz. 3. De Bijbel maakt heel duidelijk dat we echte vrede op aarde nooit zullen bereiken voordat de menselijke natuur is veranderd.

De menselijke natuur is de verschrikkelijke oorzaak van al het kwaad in deze wereld. Alleen God kan deze menselijke natuur veranderen en dat zal Hij ook doen!

Dat is precies wat Christus zal doen wanneer Hij als Koning der koningen met goddelijke macht op aarde terug keert. De levende Christus aan de rechterhand van God de Vader is onze Hogepriester en is in staat deze menselijke natuur in degenen die God roept tot be houd te veranderen. Elke individuele mens heeft echter morele vrijheid van handelen, een voorrecht om keuzes te maken. Iedereen moet uit eigen vrije wil tot bekering en tot geloof in Jezus Christus worden gebracht. Dat zijn de voorwaarden (Hand. 2:38). Het zijn voorwaarden die God ons stelt. Ze veranderen de menselijke natuur niet. Pas als we uit vrije wil aan deze twee voor waarden voldoen, dan begint God het veranderingsproces. God vernietigt de menselijke natuur niet zolang wij een menselijk lichaam hebben. Bij werkelijk berouw en geloof geeft God ons de kostbare gave van Zijn Heilige Geest, die in het verstand van de mens binnendringt. Dit is dan de goddelijke natuur, waar apostel Petrus het over heeft (2 Petr. 1:4). Toch zal deze de menselijke natuur niet uitschakelen. Satan kan nog steeds de mens beïnvloeden. Als iemand werkelijk berouw heeft gekregen en vol komen gelooft zal hij door Gods Geest geleid worden. “Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods” (Rom. 8:14). Gods Geest verleent aan de mens de kracht en het geloof in Jezus Christus die het mogelijk maken de menselijke natuur te weer staan en de goddelijke natuur te volgen.

Als een bekeerd persoon de neigingen van de menselijke natuur weerstaat en door Gods Geest tot gehoorzaamheid aan God wordt geleid, groeit hij in geestelijk karakter tot het ogenblik van de opstanding. Hij krijgt dan een nieuw geestelijk lichaam waardoor zijn menselijke natuur verdwenen zal zijn en alleen goddelijke natuur overblijft.

Hoe zal de vrede uiteindelijke tot stand komen.

Dezelfde Christus die meer dan 2000 geleden geboren werd, komt weer terug naar de aarde. Nadat Hij werd gekruisigd wekte God Hem na drie dagen en drie nachten op uit de dood (Matth. 12:40; Hand. 2:32; 1 Kor. 15:3-4). Hij steeg op naar de troon van God. Hij is de mens van “hoge geboorte” uit de gelijkenis, die naar Gods troon, “het verre land”, ging om te worden gekroond tot Koning der koningen over alle volken en dan naar de aarde terug te keren (Lukas 19:12-27). Hij blijft in de hemel tot de tijden van “wederoprichting van alle dingen.” Wederoprichting betekent herstel van een vroegere toestand. In dit geval het herstel van Gods regering op aarde en dus het herstel van wereldvrede. De huidige beroering in de wereld, de dreigende oorlogen en conflicten (denk aan Iran, Irak en Afghanistan, terrorisme en het Islamconflict) zullen uitlopen op dermate grote wereldproblemen, dat geen mens in leven zal blijven, tenzij God ingrijpt (Matth. 24: 22). Op het toppunt, wanneer uitstel ertoe zal leiden dat al het leven op deze planeet zou worden weggevaagd, komt Jezus Christus terug. Deze keer als de almachtige God. Hij komt met alle heerlijkheid en macht van de Schepper die het heelal bestuurt (Matth. 24:30; 25:31). Stelt u zich voor dat de verheerlijkte Christus teruggekeerd is met alle pracht en met bovennatuurlijke macht en de glorie van de almachtige God. Zijn doel is om een einde te maken aan de escalerende oor logen, nucleaire massavernietiging, menselijk lijden, en verdriet. Zijn doel is om vrede, overvloedig welzijn, geluk en vreugde te brengen voor de hele mensheid. Al het verdriet en al het kwaad dat de mensheid overkomt zijn het gevolg van het overtreden van Gods wetten. Als niemand ooit een andere god boven de ware God had gesteld, als alle kinderen werd geleerd hun ouders te eren, te respecteren en te gehoorzamen, en alle ouders hun kinderen in Gods wegen zouden opvoeden, als niemand ooit de geest van moord in zijn hart zou toelaten, als er geen oorlogen waren, als iedereen zou zorgen dat zijn huwelijk gelukkig bleef, als iedereen zoveel respect voor het bezit en welzijn van anderen had dat niemand zou stelen, en wij alle sloten, sleutels en brandkasten konden wegdoen, als iedereen de waarheid zou spreken, en iedereen eerlijk en betrouwbaar was en ieder mens weigert te begeren wat niet van hem is en ieder mens zoveel onbaatzuchtige zorgzaamheid voor het welzijn van an deren had omdat hij werkelijk geloofde dat het zaliger is te geven dan te ontvangen – wat zouden wij dan een gelukkig vredige wereld hebben!

In zo’n wereld zouden geen echtschei dingen, criminaliteit, terrorisme, gevangenissen, politie, oorlogen, ziekten, pijn en lijden zijn. Ook Satan zal verbannen worden (Openb. 20:1-3; 7-10), zodat hij de volken niet meer zou verleiden.

Christus zal beginnen alle mensen op aarde tot berouw en geestelijk behoud te roepen. Gods Heilige Geest zal zich vanuit Jeruzalem verbreiden (Zach. 14:8). Een nieuwe tijd breekt aan en dan zal er vrede op aarde zijn.