Na de dood naar de hemel?

Veel christenen vieren jaar­lijks Hemelvaartsdag.

Veel christenen geloven in een hemel waar mensen, die in geloof zijn gestorven onmiddellijk na hun dood naar toe gaan, maar wat onderwijst de Bijbel hierover?

De meeste godsdiensten en godsdienstige organisaties, inclusief de meeste christelijke kerkgenootschappen, onderrichten dat goede mensen naar een soort paradijs gaan, de hemel, nadat zij sterven. De hemel wordt gewoonlijk omschreven als een plaats van onovertrefbaar geluk – het ultieme paradijs. Onderricht en geloofd wordt dat iedereen die daar naartoe gaat, voorgoed in blijdschap zal leven. Toch lijkt niemand haast te hebben.

Wat te doen in eeuwigheid?

Misschien dat de reden voor deze tegenzin komt doordat nog nooit iemand ons van een oprechte verklaring heeft voorzien over de bezigheden in de hemel. Indien wij daar de eeuwigheid moeten doorbrengen, zou God ons dan in de Bijbel niet iets vertellen over wat wij moeten verwachten als wij daar aankomen? Zullen wij onze tijd spenderen aan het spelen op de harp? Zullen wij eenvoudigweg naar God staren? Dit zijn populaire begrippen van de hemel, maar de meeste mensen kunnen zich niet voorstellen dit tot in eeuwigheid te moeten doen. Eeuwigheid is een lange tijd!

Misschien moeten wij onszelf afvragen of deze gemeenschappelijke begrippen uit de Bijbel komen. Veel mensen die verwachten naar de hemel te gaan geven aan dat zij maar weinig kunnen vinden in de Bijbel over wat zij kunnen verwachten.

De Britse historicus en auteur Paul Johnson zei het op de volgende manier: “Hemel… heeft een gebrek aan echte aansporing. Inderdaad ontbreekt enige definitie. Het is het geweldige gat in theologie” (The Quest for God, 1996, pag. 173). Indien de hemel het doel is dat God voor Zijn dienaren heeft, waarom heeft Hij er dan zo weinig over geopenbaard in Zijn Woord, de Bijbel?

Er is een goede reden voor de leegte in de Bijbel als wij kijken wat de “rechtvaardige” – degene die een soort van eeuwige straf is bespaard – zal doen in de hemel. De reden is eenvoudig: De Bijbel zegt niet dat de rechtvaardige de hemel zal ontvangen als beloning.

Gaan mensen naar de hemel?

Het populaire geloof is dat een goed persoon onmiddellijk nadat hij sterft, naar de hemel gaat. De Westminster Confession of Faith, geschreven in de 17de eeuw, zegt, onder andere: “De lichamen van de mensen keren na de dood terug tot stof, en vergaan; maar hun zielen, (die nooit sterven noch slapen), hebbende een onsterfelijk ge­deel­te, keren onmid­del­lijk terug naar God die deze ziel gaf. De zielen van de rechtvaardigen worden dan perfect gemaakt in heiligheid en ontvangen in de hoogste hemels, waar zij het gezicht van God aanschouwen in licht en glorie, wachtende op de volledige redding van hun lichamen”.   Maar is dit concept overeenkom­stig hetgeen in de Bijbel staat? Maar is dit concept overeenkomstig hetgeen in de Bijbel staat? Verklaren de Schriften dat rechtvaardigen naar de hemel gaan gelijk wanneer zij sterven?

David, de koning van Israël en auteur van vele van de Psalmen, werd door God “een man naar mijn hart” genoemd (Handelingen 13:22). Toch ging David na zijn dood niet naar de hemel. De apostel Petrus, die onder inspiratie van God spreekt, verklaarde: “Mannen broeders, men mag vrijuit tot u zeggen van de aartsvader David, dat hij èn gestorven èn begraven is, en zijn graf is bij ons tot op deze dag” (Handelingen 2:29). Hij voegde daaraan toe: “want David is niet opgevaren naar de hemelen” (vers 34).

David wordt genoemd in Hebreeën 11:32 tezamen met anderen die stierven in geloof en in vers 39 is David één van de personen van wie wordt gezegd: “ook deze allen, hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, hebben het beloofde niet verkregen”.

Jezus, sprekende ongeveer 1.000 jaren na de dood van David, zei: “En niemand is opgevaren naar de hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen” (Johannes 3:13). Dit betekent dat Abraham, Mozes, David, de profeten en alle andere rechtvaardige mannen en vrouwen die leefden voor de eerste komst van Christus niet naar de hemel zijn gegaan. Zij werden in het graf begraven, net als David.

De zienswijze dat de ziel van een persoon na de dood naar de hemel gaat (hoewel velen hieraan vasthouden in goed vertrouwen) kan niet gevonden worden in de Bijbel. Het resulteert in een misverstand over de Bijbel en verwarring over wat de Bijbel wel over de opstanding en het leven na de dood onderricht.

Wat is het Koninkrijk der Hemelen?

Veel mensen geloven dat zij naar de hemel zullen gaan omdat Jezus herhaaldelijk van het Koninkrijk der Hemelen sprak. In Mattheüs 5:3 zei Hij, “Zalig de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der Hemelen”. Drie andere verzen in Mattheüs 5 verwijzen ernaar dat de getrouwen het Koninkrijk der Hemelen zullen binnengaan. De zinsnede “Kon­ink­rijk der Hemelen” verschijnt in totaal 32 maal in het boek van Mattheüs.

Nochtans, Mattheüs is de enige Bijbelse schrijver die de term “Koninkrijk der Hemelen” gebruikt. Andere schrijvers van de Bijbel gebruiken de term “Koninkrijk van God”, bijvoorbeeld Lucas. Hij beschrijft de woorden van Jezus, met betrekking tot dezelfde gebeurtenis zoals hierboven beschreven is, als volgt: “Zalig, gij armen, want uwer is het Koninkrijk Gods” (Lucas 6:20). De beide termen zijn verwisselbaar. De term “Koninkrijk van God” wordt 69 keer in het Nieuwe Testament gebruikt, voornamelijk in de Evangeliën Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes.

Zoals wij zullen zien, heeft Jezus Zijn volgelingen niet verteld dat zij moeten verwachten naar de hemel te gaan. Hij sprak in plaats daarvan over een koninkrijk afkomstig van God die op de aarde gevestigd wordt bij Zijn tweede komst. Let op de verklaring van Jezus dat Hij naar Zijn volgelingen zou komen op aarde bij Zijn terugkeer in plaats van hen te laten opstijgen naar de derde hemel om met Hem te zijn waar Hij momenteel woont.

Na de kruisiging en herrijzenis van Jezus, bracht Hij 40 dagen door met Zijn volgelingen om hen te onderrichten over het Koninkrijk van God (Handelingen 1:3). Hierna voegde Hij zich bij Zijn Vader in de hemel. Laten we kijken naar de instructie die Zijn volgelingen ontvingen nadat Hij ten hemel opsteeg.

“En nadat Hij dit gesproken had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen. En toen zij naar de hemel staarden, terwijl Hij henenvoer, zie, twee mannen in witte klederen stonden bij hen,die ook zeiden: Galileese mannen, wat staat gij daar en ziet op naar de hemel? Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze wederkomen, als gij Hem ten hemel hebt zien varen” (Handelingen 1:9-11). Jezus sprak herhaaldelijk over Zijn terugkeer om het Koninkrijk van God op aarde (Mattheüs 25:31-34; Lucas 21:27-31) te vestigen. Hij zal op aarde terugkeren en Zijn Koninkrijk hier vestigen – niet in de hemel. In wat normaal gesproken het ‘onze Vader’ genoemd wordt, onderricht Hij Zijn aanhangers te bidden tot de hemelse Vader “Uw koninkrijk kome” (Mattheüs 6:10; Lucas 11:2).

Dat koninkrijk is het ware doel van iedere christen (Mattheüs 6:33); wij moeten hiervoor bidden.
In Lucas 19:12 sprak Jezus van Zichzelf in een parabel en vergeleek Zichzelf als volgt: “Een man van hoge geboorte trok naar een ver land om voor zich de koninklijke waardigheid in ontvangst te nemen en (daarna) terug te keren.” Het “verre land” is de woonplaats van Zijn Vader, Die in de hemel is. Jezus zal het Koninkrijk van God naar aarde brengen bij Zijn terugkeer. Mattheüs verwijst hier soms naar als het “koninkrijk der hemelen” omdat het een koninkrijk van heerlijke, goddelijke oorsprong is. Merk ook op dat er staat geschreven “koninkrijk der hemelen” en nooit “koninkrijk in de hemelen”. (Voor meer informatie over wat de Bijbel precies zegt over het Koninkrijk van God kunt u ons gratis boekje “Het Evangelie van het Koninkrijk” aanvragen).

Het Koninkrijk van Christus op aarde

Een profetie in het Oude Testament gaat specifiek over de terugkeer van Jezus en vertelt ons precies waar Hij zal aankomen op aarde om Zijn Koninkrijk te vestigen. “Zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, die vóór Jeruzalem ligt aan de oostzijde… En de HERE zal koning worden over de gehele aarde” (Zach. 14:4, 9).

De gebeurtenis waarover wij lezen in het boek Handelingen waarin de hemelvaart van Jezus wordt beschreven vertelt ons dat Hij op de Olijfberg voor het laatst sprak met Zijn volgelingen en het was dezelfde berg van waaruit zij Hem zagen opstijgen in de wolken. Hij zal op dezelfde berg terugkeren om te beginnen met Zijn regering in het Koninkrijk van God.

In Mattheüs 5:5 vertelt Jezus ons: “Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven”. Dit vers en vele andere beschrijven dat de heiligen regeren op aarde in het Koninkrijk van God. Bijvoorbeeld Openbaring 5:10, waarin over de herrezen heiligen gesproken wordt, zegt: “Gij hebt hen voor onze God gemaakt tot een koninkrijk en tot priesters, en zij zullen als koningen heersen op de aarde“.

De beloning van de heiligen is eeuwig leven in het Koninkrijk van God. Dit zal aan hen gegeven worden wanneer Christus terugkeert maar, zoals wij gezien hebben, zal Jezus met hen op de aarde heersen in plaats van in de hemel.

De opstanding

Volgens de Bijbel is de dood een toestand die te vergelijken is met een diepe slaap. Men is zich van niets bewust. Dat staat in Psalm 6:6: “Want in de dood is Uwer geen gedachtenis; wie zou U loven in het dodenrijk?”

Ook Prediker 9 vers 10 beaamt dit: “Al wat uw hand vindt om naar uw vermogen te doen, doe dat, want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat.”

Dood is het tegenovergestelde van leven. Ook Jezus Christus is dood geweest, maar werd weer levend: “Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.” (Openbaring 1:18).

Hoe zullen de heiligen weer tot leven komen en eeuwig leven krijgen? Net als Christus door een wederopstan­ding. Wanneer vindt de opstanding der heiligen of rechtvaardigen plaats? Dat wordt de eerste opstanding genoemd en vindt plaats bij Christus’ terugkomst bij de laatste bazuin. Dan gaan de graven open en de rechtvaardigen die in Christus ontslapen zijn, zullen opstaan in onvergankelijke heerlijk­heid.

Dit lezen we in 1 Korintiërs 15:51-53: “Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen veranderd worden. Want dit vergankelijke moet onvergan­kelijkheid aandoen en dit sterfelijke moet onsterfelijkheid aandoen.”

Dit gebeurt wanneer Christus neerdaalt uit de hemel en de eerste opstanding plaatsvindt. De doden en de levenden in Christus zullen weggevoerd worden naar de wolken Christus tegemoet. Ze zullen altijd met Christus zijn waar Hij ook heengaat (1Tessa­lo­ni­cenzen 5:15-17).

Zij die in de eerste opstanding opstaan zullen als koningen en priesters samen met Christus op aarde regeren: “en zij werden weder levend en heersten als koningen met Christus, duizend jaren lang. De overige doden werden niet weder levend, voordat de duizend jaren voleindigd jaren. Dit is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en zij zullen met Hem als koningen heersen, [die] duizend jaren” (Openbaring 20:1-6).

Christus heeft de apostelen beloofd dat zij over de 12 stammen van Israël zouden regeren op aarde. “Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, gij, die Mij gevolgd zijt, zult in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen op de troon zijner heerlijkheid zal zitten, ook op twaalf tronen zitten om de twaalf stammen van Israël te rich­ten” (Mattheüs 19:28).

 God de Vader komt op aarde wonen!

God de Vader zal nadat Hij de nieuwe hemel en de nieuwe aarde geschapen heeft zelf naar de nieuwe aarde neerdalen en te midden van Zijn volk komen wonen:

“En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid, die voor haar man versierd is. En ik hoorde een luide stem van de troon zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal bij hen zijn, en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij, die op de troon gezeten is, zeide: Zie, Ik maak alle dingen nieuw” (Openb. 21:1-5). Uit de Bijbel blijkt overduidelijk dat de aarde de plaats is waar rechtvaardigen zullen wonen, nadat zij door een opstanding weer tot leven zijn gekomen. Uiteindelijk zal God met al Zijn kinderen op de nieuwe aarde Zijn intrek nemen in de nieuwe stad van onze God.

Wilt u meer weten over dit onderwerp, vraag dan onze kosteloze literatuur aan:

– Het Evangelie van Gods Koninkrijk

– De weg naar eeuwig leven

– Wat is uw Bestemming?

– Gods Plan volgens Zijn heilige dagen

– Is er leven na de dood?

– Hemel en hel

Vraag en Antwoord

Deze rubriek bevat een voor onze lezers interessante vraag die in een beknopt bestek wordt beantwoord

V: Zijn Henoch en Elia in de Hemel opgenomen en zijn ze nog in leven?

A: Sommige mensen geloven dat Henoch en Elia in de Hemel zijn opgenomen. Maar is dat ook daadwerkelijk wat de Bijbel zegt?

Men beweert dat Genesis 5:24 en Hebreeën 11:5 verklaren dat God Henoch opnam in de hemel. Maar is dat ook werkelijk wat deze verzen zeggen?

Genesis 5:24 vertelt ons: “En Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God had hem opgenomen”. Hebreeën 11:5 voegt toe: “Door het geloof is Henoch weggenomen zodat hij de dood niet zag, en hij werd niet meer gevonden, want God had hem weggenomen. Want vóórdat hij werd weggenomen, is van hem getuigd, dat hij Gode welgevallig was geweest”.

Geen van de verzen vertelt ons hoe of waar God hem opnam, alleen dat Hij dit gedaan heeft. Heeft God Henoch naar de hemel gebracht? Duidelijk niet, omdat Jezus zelf zei dat “niemand is opgevaren naar de hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen” (Johannes 3:13).

Daarnaast beschrijft Hebreeën 11 vele trouwe mannen en vrouwen uit de Bijbel (inclusief Henoch) maar eindigt met: “Ook deze allen, hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, hebben het beloofde niet verkregen…” (vers 39).

Duidelijk is dat Henoch noch opgestegen is naar de hemel noch het beloofde eeuwige leven heeft ontvangen.

Maar wat is er dan met Henoch gebeurd? Genesis 5:23 maakt duidelijk dat Henoch uiteindelijk gestorven is: “Zo waren al de dagen van Henoch driehonderd vijfenzestig jaar”. Hij leefde 365 jaren en niet meer. Hij is niet nog steeds levend en wandelend met God. De uitdrukking “al de dagen” wordt in hetzelfde hoofdstuk nog acht keer gebruikt bij andere mensen – van allen die duidelijk gestorven zijn.

Hebreeën 11:5 vertelt ons dat Henoch “werd weggenomen”.

Hetzelfde Griekse woord verwijst ook naar de overblijfselen van de patriarch Jakob die van Egypte (waar hij was gestorven) “gedragen” werd naar Shechem, waar hij later begraven werd.

De Bijbel verklaart eenvoudig niet alle details over wat er met Henoch gebeurde. Wel is geregistreerd dat God Mozes instrueerde om naar de top van de berg Nebo te gaan om te sterven – schijnbaar alleen (Deutero­nomium 32:48-50). Daarna begroef God zijn lichaam ergens waar het niet gevonden zou worden (Deuterono­mium 34:5-6), misschien om te voorkomen dat het graf een plaats zou worden voor de verering van afgoden. Mogelijk is iets soortgelijks met Henoch gebeurd.

Hoe zit het dan met Elia? Er wordt verteld dat Elia naar de hemel ging. Niettemin zei Jezus Christus ruim 875 jaar nadat Elia in een storm werd opgenomen: “En niemand is opgeva­ren naar de hemel dan die uit de hemel is neergedaald is, de Zoon des mensen” (Joh 3: 13). Is de Bijbel hier met zichzelf in tegenspraak? Voer Elia werkelijk naar de hemel waar de troon van God is, ook al zei Jezus dat dit niet het geval was? Als Elia niet naar de hemel ging waar ging Hij dan heen?

Er is sprake van maar liefst drie hemelen in de Bijbel. Wanneer, zoals Jezus zei, niemand is opgevaren naar de hemel waar Jezus Christus vandaan kwam, dan is de hemel waarin Elia werd opgenomen een andere hemel.

Welke hemel was dat? De derde hemel is de hemel van Gods troon, waar Jezus in Zijn hoedanigheid als Hogepriester, nu is en voor Hij mens werd, was (2 Korintiërs 12:2).

Naast de sterrenhemel (de tweede hemel, Psalm 8:4) zien we ook dat de lucht die de aarde omringt, hemel wordt genoemd. Vogels vliegen door de hemel, die de Bijbel de eerste hemel noemt. De eerste hemel is onze dampkring met wolken en wind. De tweede hemel is het universum met sterren en de derde hemel is de hemel van Gods troon.

Aangezien Elia niet naar de hemel van Gods troon kan zijn gegaan, “alzo voer Elia in een storm ten hemel” (2 Koningen 2:1,11), naar welke hemel ging hij dan?

Niet naar de hemel van Gods troon, maar naar de dampkring van deze aarde, de eerste hemel. Een storm raast in de dampkring van de aarde waar de vogels vliegen. God nam Elia op in de lucht. Was het om hem onsterfelijk te maken? Nee! God bracht hem naar een andere plaats op aarde, want er staat dat wij allen pas het beloofde ontvangen zullen wanneer Christus terugkomt (Hebr. 11: 32, 39, 40). In 2 Kron. 21:12 liet God Elia een brief schrijven aan de koning Joram van Juda 4 jaar na zijn verdwijning! Later stierf Elia net zoals in Adam allen sterven (1 Kor. 15:22). Was Elia bij de transfiguratie en verheerlijking van Jezus op de berg aanwezig? Elia noch Mozes waren werkelijk aanwezig op de berg, want bij het verlaten van de berg zei Jezus tot Zijn discipelen: “Vertel niemand dit gezicht” (Matth 17:9).

Een gezicht of visioen is niet de werke­lijk­heid maar boven­na­tuur­lijke voorstelling die door de ogen wordt waargenomen.

De Bijbel is heel duidelijk! Zowel Mozes, Elia als Henoch zijn gestorven en liggen dood in het stof der aarde, in afwachting van de opstanding der rechtvaardigen om dan voor eeuwig te leven!