U kunt Bijbelse profetie begrijpen!

Waarom is onze wereld zo onzeker? Hebben we geen alternatief? Is niets voorspelbaar? Moeten we leven in onwetendheid over onze toekomst? Is er een bron die informatie geeft over wat deze wereld te wachten staat? Die is er inderdaad, en deze bron, de Bijbel, vertelt ons behoorlijk veel over wat er gaat gebeuren in de Bijbelse profetie. We kunnen eveneens de oorzaak weten van onze onzekerheid, en de geweldige ommekeer in gebeurtenissen die alles ten goede kunnen veranderen.

Wat vertelt de Schepper ons in de Bijbel over Zichzelf en de toekomst? “Ik immers ben God, en er is geen ander, God, en niemand is Mij gelijk;, die van den beginne de afloop verkondig en vanouds wat nog niet geschied is…Ik heb gesproken, Ik doe het ook komen; Ik heb het ontworpen, Ik breng het ook tot uitvoering” (Jesaja 46:9-11, aanhalingen uit de NBG’51-vertaling, tenzij anders vermeld). God claimt niet alleen de toekomst te kunnen onthullen, Hij heeft ook de macht om tot uitvoering te brengen wat Hij voorspeld heeft!

Een juist perspectief

Veel mensen beschouwen profetie als mystiek, vreemd, onwerkelijk en zonder enige relevantie voor hun leven. Zij weten vrijwel niet waar profetie over gaat. Anderen die in aanraking zijn gekomen met volledig onjuiste interpretaties van Bijbelse profetie, zijn sceptisch en gedesillusioneerd geworden.

Wanneer we de Bijbel echter juist begrijpen, heeft de Bijbel een heldere, consistente en betrouwbare boodschap die voor ons net zo toepasselijk is als voor de mensen van het oude Israël.

De grondbeginselen van Bijbelse profetie

Waarom inspireerde God de schrijvers van de Bijbel om profetie op te schrijven? Kan het zijn omdat profetie niet alleen openbaart hoe, maar ook waarom God ingrijpt in het leven van de mens? Immers, profetie onthult vele details van Gods grote plan. 

De hieronder genoemde grondbeginselen dienen als sleutels die de raadselen van profetie ontsluiten. Zij maken het mogelijk voor ons om de vele aspecten van profetie te begrijpen die anders op zichzelf staand en onsamenhangend lijken, en om te zien hoe zij als stukken van een puzzel ineen passen.

1. De rol van de Messias

God heeft veel profetie geïnspireerd die gekoppeld is aan de eerste en tweede verschijning van Jezus als de Messias. Profetie legt de noodzakelijkheid uit van zowel Zijn eerste als Zijn tweede komst in Gods plan met de mensheid.

De apostelen verwezen vaak naar profetieën die Jezus al vervuld had om te bewijzen dat Hij de Messias was. Maar zij spraken ook vaak over Zijn tweede komst. Het is heel vanzelfsprekend dat wij ons verwonderen over deze profetieën die Zijn tweede komst betreffen – nieuws dat van invloed kan zijn op ons eigen leven.

Daarom is de eerste belangrijke sleutel voor een begrip van Bijbelse profetie het erkennen dat bijna alle profetie direct gerelateerd is aan het ingrijpen in het menselijke bestaan door één sleutelspeler: Jezus Christus. 

Ook al wordt het niet specifiek genoemd in elke profetische passage, de Messias is de centrale figuur in profetie. Een hoofddoel van profetie is in feite om de missie van de Messias te onthullen.

Jezus maakte dit duidelijk aan Zijn discipelen na Zijn opstanding. “Dit zijn mijn woorden, die Ik tot u sprak, toen Ik nog bij u was, dat alles wat over Mij geschreven staat in de wet van Mozes en de profeten en de Psalmen moet vervuld worden. Toen opende Hij hun verstand, zodat zij de Schriften begrepen” (Lucas 24:44-45).

Zonder kennis van Christus’ rol in deze profetieën konden de discipelen Hem niet begrijpen. De meeste profetieën die betrekking hebben op de toekomst, wijzen direct naar de missie en het werk van Jezus de Messias.

2. Het Koninkrijk van God: focus op profetie

De profetische focus van Jezus Christus’ missie is het Koninkrijk van God. Gedurende Zijn bediening op aarde “trok Hij van stad tot stad en van dorp tot dorp, verkondigende het evangelie van het Koninkrijk Gods” (Lucas 8:1). Na Zijn opstanding ging Hij terug naar Zijn discipelen “aan wie Hij Zich ook na zijn lijden met vele kentekenen levend heeft vertoond, veertig dagen lang hun verschijnende en tot hen sprekende over al wat het Koninkrijk Gods betreft” (Handelingen 1:3).

Een belangrijke focus in profetie— de focus van Christus’ boodschap—ligt op het Koninkrijk van God. Bijna alle Bijbelse profetie is gerelateerd aan het oprichten van Zijn regering en het vestigen van Zijn autoriteit over de mensheid in het letterlijke koninkrijk dat Hij zal vestigen op aarde.

Daniël zag in een visioen hoe Jezus dit wereldomvattende Koninkrijk zal ontvangen: “Ik bleef toekijken in de nachtgezichten en zie, met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een mensenzoon; hij begaf zich tot de Oude van dagen…en hem werd heerschappij gegeven en eer en koninklijke macht, en alle volken, natiën en talen dienden hem. Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die niet zal vergaan, en zijn koningschap is een, dat onverderfelijk is” (Daniël 7:13-14).

De apostel Johannes vertelt ons dat wanneer de laatste van de zeven profetische bazuinen klinkt, er een triomfantelijke mededeling gehoord zal worden: “Het koningschap over de wereld is gekomen aan onze Here en aan zijn Gezalfde, en Hij zal als koning heersen tot in alle eeuwigheden” (Openbaring 11:15). Jezus Christus instrueerde elke christen om tot God te bidden: “Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel, alzo ook op de aarde” (Lucas 11:2, Statenvertaling).

De wederkomst van Jezus Christus om het Koninkrijk van God te vestigen is een dominerend thema in de Geschriften van Gods profeten.

3. Gods doel: de verlossing en het behoud van de mensheid 

Een ander doel van profetie is om tot berouw aan te sporen en om iedereen vergeving door Jezus Christus’ lijden en dood aan te bieden. Deze focus om alle mensen tot berouw te brengen klinkt in alle profetieën van de Bijbel door.

Jezus Zelf zei: “Aldus staat er geschreven, dat de Christus moest lijden en ten derden dage opstaan uit de doden, en dat in zijn naam moest gepredikt worden bekering tot vergeving der zonden aan alle volken, te beginnen bij Jeruzalem” (Lucas 24:46-47).

Door de profeet Jesaja openbaart God het fundamentele probleem dat opgelost dient te worden: “Omdat dit volk Mij slechts met woorden nadert en met zijn lippen eert, terwijl het zijn hart verre van Mij houdt” (Jesaja 29:13).

God beschrijft mensen die “harten van steen” hebben—een onbuigzame houding jegens Hem en Zijn instructies. Deze hardheid van hart brengt ons tot een egoïstisch leven van hebberigheid, afgunst en haat, een manier van leven die ons steeds dichter bij de rand van de afgrond brengt.

Bijbelse profetie openbaart echter hoe God uiteindelijk zal omgaan met dit probleem: “Een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven.Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt” (Ezechiël 36:26-27).

Profetie legt Gods plan uit om deze verandering van hart – oftewel berouw en bekering – in alle mensen te bewerkstelligen en de kernproblemen die ons dreigen te vernietigen, op te lossen. 

Om profetie beter te begrijpen, moeten we ons realiseren dat het hart van de meeste mensen niet is veranderd, ook al inspireerde God de historisch vervulde en toekomstige aspecten van profetie voor het welzijn van alle mensen. Hun houding en daden weerspiegelen een gehard “hart van steen” (zie Ezechiël 36:26 en Romeinen 8:7). Om Gods handelen met de mensheid te begrijpen moeten we dit feit niet negeren.

De Bijbel vergelijkt Gods relatie met de mensheid met die van ouders en hun kinderen. Kinderen zijn vaak ongehoorzaam aan hun ouders en doen dingen die hen teleurstellen en boos maken. Maar dat vermindert het geduld en de liefde van ouders voor hun kinderen niet. Het helpt om dit in gedachten te houden als we Bijbelse profetieën proberen te begrijpen over God als onze Hemelse Vader, Die Zich verbonden weet met ons als Zijn kinderen en Die interactief met ons bezig is.

4. Specifieke data zijn zeldzaam

Bijbelse profetie analyseert het verleden en verschaft een visie op de toekomst (Jesaja 46:9-10). Profetie- en openbaren vaak specifieke, opeenvolgende gebeurtenissen. Maar zelden openbaren ze de precieze tijd waarop deze gebeurtenissen zullen plaatsvinden. 

Het is volkomen natuurlijk dat we willen weten wanneer en hoe profetieën uit zullen komen. Christus’ discipelen waren hierin geen uitzondering. Toen Hij aan hen verscheen na Zijn opstanding vroegen zij Hem: “Here, herstelt Gij in deze tijd het koningschap voor Israël?” Hij antwoordde: “Het is niet uw zaak de tijden of gelegenheden te weten, waarover de Vader de beschikking aan Zich gehouden  heeft”  (Handelingen 1:6-7).

Het principe dat hier weergegeven wordt, geldt voor de meeste profetieën. God openbaart zelden de specifieke tijden van hun vervulling. Het is niet Gods bedoeling dat wij de exacte tijd van de vervulling van de meeste profetieën weten. Hij wil dat we de vele profetieën die al vervuld zijn, erkennen. Hun vervulling bevestigt voor ons dat Gods beloften nauwkeurig en betrouwbaar zijn.

Christus’ discipelen vroegen op een ander moment: “Zeg ons wanneer zal dat geschieden?” (Mattheüs 24:3). Jezus somde verscheidene trends op die er altijd zouden zijn, van Zijn tijd tot onze eigen tijd: religieuze misleiding, oorlogen, hongersnoden, oncontroleerbare ziekten, epidemieën en verwoestende aardbevingen en stormen. “Dat moet geschieden,” zei Hij, “maar het einde is het nog niet” (vers 6). Hij gaf hun geen speciaal teken dat Zijn komst zou aankondigen. Echter, Hij benadrukte de noodzaak om “toe te zien” – om geestelijk alert en waakzaam te zijn – opdat zij niet misleid zouden worden (vers 4).

Alleen de Vader weet de precieze tijd van de terugkomst van Zijn Zoon. Maar we kunnen belangrijke profetieën en profetische principes die een duidelijke indicatie zijn van het feit dat Zijn terugkomst nabij is, begrijpen. De profeet Daniël vroeg bijvoorbeeld aan een engel om bepaalde profetieën, die aan hem geopenbaard waren met betrekking tot de eindtijd, uit te leggen. “Ga heen, Daniël,” antwoordde de engel, “want deze dingen blijven verborgen en verzegeld tot de eindtijd” (Daniël 12:6-9).

Dit schriftgedeelte en andere schriftgedeelten geven aan dat de tijd van het einde herkenbaar zal zijn voor Gods mensen, alhoewel waarschijnlijk niet vóórdat die tijd begint. 

5. Dualiteit in Bijbelse profetie

Profetische uitleggingen zijn soms toepasbaar op meer dan één vervulling, een principe dat we dualiteit noemen. Eén van de beste voorbeelden van dualiteit is Christus’ eerste komst om verzoening te doen over onze zonden en Zijn tweede komst om te heersen als Koning der koningen.

Evenzo spreekt de Bijbel over iemands afstammelingen als zijn “zaad”. In sommige passages impliceert het woord zaad zowel een individu (de Messias) als meerdere afstammelingen (mensen van Israëlitische komaf).

Dergelijke dubbele thema’s zijn gebruikelijk in de Schrift. De apostel Paulus schreef bijvoorbeeld over “de eerste mens, Adam, (die) een levende ziel werd” en “de laatste Adam [Jezus Christus] een levendmakende geest” (1 Korintiërs 15:45). Paulus merkte op dat de fysieke besnijdenis het bewijs was van Gods verbond met de nakomelingen van Abraham, maar God definieerde geestelijke besnijdenis— een bekeerd hart—als de sleutel tot de relatie van een christen met God (Romeinen 2:27-28). 

Paulus schreef over de geestelijk besnedenen—de Kerk in plaats van een fysiek, menselijk ras—als “het Israël Gods” (Galaten 6:16).

Jezus zinspeelt specifiek op de dubbele toepassing van een aantal profetieën in Mattheüs 17:11-12. Toen Hem werd gevraagd naar de profetie van ‘de Elia’ die aan de komst van de Messias zou voorafgaan (Maleachi 4:5), antwoordde Jezus: “Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is.” De discipelen begrepen dat ‘de Elia’ die al was gekomen, Johannes de Doper was (vers 13). Maar Christus’ duidelijke implicatie was dat een andere ‘Elia’ aan Zijn wederkomst vooraf zou gaan die Zijn terugkeer aan zou kondigen, net zoals Johannes de Doper aan Christus’ eerste komst vooraf gegaan was.

Een andere profetie met een dubbele betekenis is Jezus’ Olijfbergprofetie (Mattheüs 24; Marcus 13; Lucas 21), zo genoemd omdat Hij deze gaf op de Olijfberg die uitziet op Jeruzalem. Veel van de in deze profetie beschreven omstandigheden bestonden al in de dagen voorafgaand aan de Romeinse belegering en verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus. Maar Christus maakte duidelijk dat soortgelijke omstandigheden kort voor Zijn wederkomst zouden toenemen.

In de Olijfbergprofetie sprak Jezus over een “gruwel der verwoesting”. Daniëls profetie over “de gruwel der verwoesting” werd vervuld in 167 voor Christus door Antiochus Epiphanes, maar Jezus wees erop dat de profetie (ook) een toekomstige vervulling zou hebben.

We moeten zorgvuldig de context van profetieën onderzoeken om hun betekenis te kunnen begrijpen en om te kunnen onderscheiden of de vervulling van de profetie onvolledig lijkt na de eerste vervulling. Het is even belangrijk om te voorkomen dat dualiteit wordt gelezen in passages die een dergelijke interpretatie niet ondersteunen. We moeten in elke specifieke profetie zorgvuldig onderzoeken of dualiteit al dan niet een factor van betekenis is.

We moeten ook begrijpen dat vrijwel alle interpretaties van hoe profetieën zouden kunnen worden vervuld tot op zekere hoogte speculatief zijn. Vaak kunnen we de vervulling van een profetie zelfs pas erkennen als deze in volle gang is of reeds heeft plaatsgevonden.

6. Oorzaak en gevolg in profetie

Een ander fundamenteel principe dat van toepassing is op Bijbelse profetie is de correlatie tussen oorzaak en gevolg. Het principe van oorzaak en gevolg is vaak impliciet aanwezig in voorspelde gebeurtenissen. De menselijke natuur is vrij voorspelbaar, vooral voor God Die ons geschapen heeft en weet hoe we denken. Daarom kan God algemene trends—en als gevolg ook rampen—voorspellen, gebaseerd op Zijn begrip van oorzaak en gevolg. Op een andere manier uitgedrukt: God laat mensen toe te oogsten wat ze zaaien (Galaten 6:7-8), zowel individueel als collectief. Hij doet dit voor ons eigen bestwil op de lange termijn.

Zodra we begrijpen dat Gods antwoord aan mensen kan worden gebaseerd op het principe van oorzaak en gevolg—zegeningen voor gehoorzaamheid en calamiteiten voor ongehoorzaamheid—verdwijnen veel misvattingen en mysteries over profetie. Andere aspecten van profetie worden een stuk eenvoudiger om te begrijpen.

7. De grotere context van profetie

Profetie geeft ons veel meer dan een simpele lijst met voorspellingen. Profetie analyseert houdingen en gedragingen en openbaart Gods perspectief en reacties. We kunnen Bijbelse profetie niet goed begrijpen zonder enige kennis over de periode en de cultuur waarin de betreffende profeten hebben geleefd.

De Bijbel onthult de oorsprong van het menselijke ras en zijn etnische verdeeldheid (Handelingen 17:24-26; Deuteronomium 32:7-8). De Bijbel legt de opkomst en ondergang van koninkrijken vast en onthult redenen voor hun succes en hun ondergang. Ook verklaart de Bijbel de oorsprong van zonde en het effect ervan op de geschiedenis. Deze factoren vormen essentiële achtergrondinformatie om tot een goed begrip van profetie te komen. Profetie kan niet los worden gezien van geschiedenis. Een nauwkeurig Bijbels wereldbeeld vereist begrip van Gods kijk op de geschiedenis van de wereld en hoe Hij deze beïnvloedt.

We moeten erkennen dat God ingrijpt in het menselijk bestaan om Zijn doel te vervullen. Maar het is net zo belangrijk dat we Zijn perspectief begrijpen. Dit plaatst profetie in de juiste context. Profetie die uit de context gehaald is, is eenvoudig verkeerd te interpreteren. 

8. Dit is Satans tijd, niet Gods tijd

Een andere sleutel tot Bijbelse profetie is een goed begrip van de rol en de invloed van Satan de duivel. Zijn invloed over de hele wereld is zo alomtegenwoordig dat Paulus hem “de god dezer eeuw” (2 Korintiërs 4:4) noemt. Kennis over de invloed van Satan is noodzakelijk als we profetie willen begrijpen. De duivel oefent een krachtige invloed uit op het menselijk bestaan.

De “toekomende eeuw” (Marcus 10:30; Lucas 18:30) zal vrij zijn van de invloed van Satan. God liet dit zien aan de apostel Johannes in het visioen van “de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan” die gevangen genomen en gebonden zal worden voor een periode van 1000 jaar “opdat hij de volkeren niet meer zou verleiden, voordat de duizend jaren voleindigd waren” (Openbaring 20:2-3).

De opsluiting van Satan betekent het begin van de geprofeteerde toekomstige eeuw, wanneer “het koningschap over de wereld is gekomen aan onze Here en aan zijn Gezalfde” in het Koninkrijk van God (Openbaring 11:15).

Wanneer de duivel gebonden is, zal de wereld vrede ervaren onder het bewind van Christus. “Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid” (Jesaja 9:6).

9. De bestemming van de mens

God schiep de mens om te heersen over Zijn schepping—om over alles, met inbegrip van elk levend wezen, te regeren. “En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar, heerst over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt” (Genesis 1:27-28).

Uiteindelijk zal God die heerschappij sterk uitbreiden, zoals het boek Hebreeën uitlegt in uiteenzettingen over Psalm 8: “Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, of des mensen zoon, dat Gij naar hem omziet? Gij hebt hem voor een korte tijd beneden de engelen gesteld, met heerlijkheid en eer hebt Gij hem gekroond, alle dingen hebt Gij onder zijn voeten onderworpen. Want bij dit: alle dingen [hem] onderworpen, heeft Hij niets uitgezonderd, dat hem niet onderworpen zou zijn. Doch thans zien wij nog niet, dat hem alle dingen onderworpen zijn” (Hebreeën 2:6-8).

Hoe ongelooflijk het ook mag lijken, God wil alles wat Hij heeft gecreëerd onder onze heerschappij brengen, in harmonie met Zijn wil als onze Schepper. Maar in onze huidige menselijke staat is dat onmogelijk. Onthoud echter dat Jezus Christus ook een mens was. Hij was ooit in het vlees, net zoals wij nu zijn. Nu echter deelt Hij de macht over alles in het universum met onze hemelse Vader (Mattheüs 28:18). (Voor meer informatie over de toekomst die God gepland heeft voor iedereen die Hem trouw dient, kunt u een gratis exemplaar van ons boekje Wat is uw bestemming? aanvragen of downloaden van onze website.)

De tijd zal komen wanneer Christus Zijn gezag zal delen met allen die de onsterfelijke kinderen van God zijn geworden. “Wie overwint, hem zal Ik geven met Mij te zitten op mijn troon, gelijk ook Ik heb overwonnen en gezeten ben met mijn Vader op zijn troon” (Openbaring 3:21).

Dit is de bestemming die God belooft aan iedereen die zich onderwerpt aan Zijn wil.

In het binnenkort te verschijnen boekje “U kunt Bijbelse profetie begrijpen” wordt dieper ingegaan op dit onderwerp. Houd onze website dus in de gaten en vraag dit boekje gratis aan. Andere boekjes over het onderwerp profetie die u eveneens kosteloos kunt aanvragen zijn:

• Het boek Openbaring onthuld
• Het Midden-Oosten in Bijbelse profetie
• Leven we in de eindtijd?
• Zeven profetische tekenen voordat Jezus terugkeert

Op onze website en ons YouTube kanaal vindt u eveneens verschillende video’s over het onderwerp profetie, waaronder:

• Herken de tijd van Jezus’ wederkomst
• Tekenen aan de hemelen