Verbiedt Christus Kerstviering?

De feestdagen aan het einde van het jaar zoals Kerstviering, zijn in aantocht en men is al begonnen met de nodige voorbereidingen. Kerst is wereldwijd één van de meest gevierde religieuze feestdagen—niet alleen in het Westen, maar ook bijna overal ter wereld waar de missionarissen heen zijn gegaan om het christendom te verkondigen.

Er heerst een geweldige sfeer. Familieleden komen bij elkaar om een gezamenlijke maaltijd te nuttigen. Iedereen komt in een blijde stemming bijeen om te vieren dat Christus vrede op aarde zou brengen, zoals de engelen zeiden tegen de herders aan wie ze waren verschenen (Lukas 2:14).

Niet in de winter geboren
Maar is Jezus Christus wel op 25 december geboren? Staat 25 december ergens als datum in de Bijbel genoemd? Nee, dat staat nergens! Zijn er dan aanwijzingen te vinden in de Bijbel waardoor we kunnen achterhalen wanneer Jezus Christus geboren is?

In Lukas kunt u lezen dat Jezus geboren werd tijdens een volkstelling op last van keizer Augustus, toen Cyrenius stadhouder was in Syrië. De hele Romeinse wereld had met deze volkstelling te maken. Dergelijke volkstellingen werden over het algemeen buiten het regenseizoen gehouden, om te zorgen dat de mensen niet belemmerd werden om af te reizen naar hun geboorteplaats (Jozef en Maria moesten daarvoor afreizen naar Bethlehem). Een (indirecte) aanwijzing dus dat de geboorte niet in de winter heeft plaatsgevonden.

Ook geeft Lukas aan dat er ‘s nachts herders met hun kudde in het veld waren. Dat is vreemd! Herders brachten hun kudde ’s nachts veilig binnen de muren van de schaapskooi om de nacht daar door te brengen gedurende het regenseizoen, de winterperiode. De Adam Clarke Commentary stelt: “Het was een oude gewoonte onder de Joden van die dagen om hun schapen omstreeks het Pascha (in de vroege lente) naar het veld en de wildernis te brengen, en ze zodra de eerste regen begon te vallen weer binnen te brengen” (Adam Clarke Commentary, deel 5, pagina 370). “Gedurende de tijd dat zij buiten waren, hielden de schaapherders dag en nacht de wacht. Aangezien (.) in de maand (.) die ongeveer half oktober begint de eerste regen kwam, concluderen we dat de schapen gedurende de hele zomer buiten in het veld bleven. En aangezien deze herders hun schapen nog niet binnen hadden gebracht, is de redenering gewettigd dat oktober nog niet was begonnen, en dat derhalve onze Heer niet is geboren op 25 december, wanneer er geen kudden buiten waren.”

Ook Ezra 10:9, 13 beaamt dat het in de maanden die wij november/december noemen, regenachtig en koud was. Dit zijn dus twee indirecte aanwijzingen dat het zéér onwaarschijnlijk is dat de geboorte van Christus in de winter, en meer specifiek op 25 december,  heeft plaatsgevonden.

Het Lukas-evangelie bevat daarnaast een aanwijzing over de geboorte van Johannes én de geboorte van Jezus Christus, hetgeen ons helpt vast te stellen wanneer de Heere Jezus wél ongeveer is geboren. Er staat in Lukas 1:5 dat de priester Zacharias (de vader van Johannes) van de afdeling van Abia was. Deze afdelingen waren door koning David zo’n duizend jaar eerder ingesteld. Dat kunt u lezen in 1 Kronieken 24:1-19. De afdeling van Abia was de achtste op rij, geteld vanaf het begin van het godsdienstige jaar, dat begon op 1 Nissan (dat samenvalt met ons huidige eind maart, begin april). Elke afdeling diende (in beginsel) twee weken, want David had er 24 aangesteld voor het hele jaar (o.a. rond de tijd van het Pascha hadden alle afdelingen extra dienst). De achtste afdeling van Abia diende dus de laatste twee weken van de vierde maand, de maand Tammuz. Dat valt samen met het einde van de maand juli. In die maand zag Zacharias dus de engel Gabriël bij het reukofferaltaar (Lukas 1:11). Vlak daarna—laten we zeggen: begin augustus—werd Elizabet zwanger. 

In de zesde maand van Elizabets zwangerschap verscheen de engel Gabriël aan Maria en berichtte haar dat zij zwanger zou raken (Lukas 1:26-37). Dat vond dus 5 maanden later plaats dan eind juli, begin augustus: dat zal dus ongeveer eind december, begin januari van het volgende jaar zijn geweest. Negen maanden later is dan om en nabij de maand september. 

De precieze datum van Jezus’ geboorte is weliswaar onbekend, maar ligt logischerwijs ergens in september. Overigens, als God had gewild dat wij Christus’ geboortedag zouden gedenken en vieren, dan zou Hij de exacte datum niet voor ons verborgen hebben gehouden en ons daarnaast wel expliciet geboden hebben om Zijn geboortedag als een Feestdag voor Hem te vieren.

Waar komt 25 december dan vandaan?
In 221 n. Chr. werd door Sextus Julius Africanus 25 december voor het eerst voorgesteld als de datum van Jezus’ geboorte, en dit werd ongeveer een eeuw later de algemeen geaccepteerde datum. Africanus was de eerste bekende christen die een universele chronologie produceerde, een geschiedenis vanaf de datum van de schepping tot zijn eigen tijd. Hij dacht dat Jezus verwekt moest zijn op 25 maart, de dag waarop volgens hem de wereld was geschapen. Vervolgens voegde hij er negen maanden aan toe om tot een geboortedatum in december te komen. En de Roomse Kerk aanvaardde deze datum formeel pas honderd jaar later—zij begon Kerstmis te vieren op 25 december rond het jaar 336, tijdens het bewind
van keizer Constantijn.

Had Africanus een eeuw nodig om de Kerk te overtuigen dat hij “goed” gerekend had? Niet helemaal. Er speelden meer factoren een rol. In de derde eeuw had het Romeinse Rijk het christendom nog niet aangenomen. In plaats van Kerstmis te vieren, vierden zij in de periode rond 25 december andere heidense feesten, de Saturnalia en de Brumalia.  

Keizer Constantijn stelde op een gegeven moment het christendom in als officiële godsdienst van het Romeinse Rijk, ter bevordering van de eenheid binnen het rijk. Om de weerstand tegen de nieuwe staatsgodsdienst weg te nemen bij de volkeren die tot dan toe heidense goden hadden gediend, werden heidense feesten overgoten met een christelijke sausje. 

 De New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge zegt het volgende hierover in het artikel over Kerstmis: “De heidense Saturnalia (17-24 dec.) en Brumalia (25 dec.) [winterfeesten] waren te diep in de populaire gebruiken verankerd om door christelijke invloeden opzijgeschoven te kunnen worden.” 

Door deze heidense feesten te versmelten met een zogenaamd christelijk feest werd getracht de (heidense) bevolking over te halen om het christendom te aanvaarden – een christendom dat in die tijd dus al ernstig was aangetast! 

Hetzelfde artikel in de New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge verklaart hoe Constantijns erkenning van de zondag, de dag van de heidense zonaanbidding, waarbij de Zoon van God met de fysieke zon geïdentificeerd wordt, de heidenen van de 4e eeuw (die nu massaal tot het “christendom” overgingen) een voorwendsel gaf om hun heidensevan 25 december (de geboortedag van de zonnegod) de geboortedag van de Zoon van God te noemen. “Het heidense feest met zijn buitensporigheid en feestvreugde was zó populair, dat de christenen blij waren een excuus te hebben om de viering ervan in nagenoeg dezelfde geest en op dezelfde wijze voort te zetten.” Op Wikipedia is onder “Kerstmis” interessante informatie over de heidense oorsprong ervan te vinden (http://nl.wikipedia.org/wiki/kerstmis#Oorsprong). 

25 december werd dus niet uitgekozen omdat het de geboortedag van Christus was of omdat het ook maar in de buurt kwam van Zijn vermoedelijke geboortedatum: het was een politiek ingegeven keuze.

Misleiding door Satan

Satan heeft de hele wereld bedrogen en misleid (Openbaring 12:9) en laten geloven in valse, zogenaamd christelijke feestdagen. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? Zoals aangegeven heeft keizer Constantijn een grote rol van betekenis hierin gespeeld. Constantijn wilde in zijn omvangrijke rijk één staatgodsdienst (zoals gezegd, ter bevordering van de eenheid). 

Omdat de doctrines en gebruiken binnen het door Constantijn omarmde “christendom” onderling beduidend verschilden, hield hij in 325 n. Chr. in de stad Nicea in Klein-Azië het eerste grote oecumenische concilie. De keizer had in 321 reeds de dag van de zon (de eerste dag van de week) tot wekelijkse rustdag verklaard.
Het Concilie van Nicea bepaalde dat alle kerken op dezelfde zondag het jaarlijkse paasfeest moesten vieren om Jezus’ opstanding te gedenken. Het Pascha (waarbij Jezus Christus’ dood wordt herdacht) werd verboden. Constantijn verbood ook de samenkomsten op de Sabbat en in 363 verbood het Concilie van Laodicea tevens om op de Sabbatdag  te rusten, en verplichtte  christenen juist om op die dag te werken. 

Ook heeft Satan de mensheid zover gekregen om te geloven dat Gods eigen Feestdagen in Leviticus 23 alleen Joodse Feestdagen zijn, zogenaamd omdat alleen de Joden deze Feestdagen vieren – maar ook heel wat christenen vieren deze Feesten! 

Waarom doen zij dat? Ten eerste omdat God in Leviticus 23:2 zegt: “Dit zijn Mijn feestdagen.” Niet van de Joden. De huidige Joden zijn vooral afstammelingen van de stam Juda, die slechts 1 van de 12 stammen van Gods volk Israël vormt! Heeft God Zich vergist? Waarom geeft God aan dat de feesten Zijn Feesten zijn? Toen Mozes dit schreef, waren er 12 stammen van Israël aan wie God Zijn Feesten openbaarde. Zijn deze Feestdagen alleen voor de (12) stammen van Israël? Als God bovendien de Schepper is van alle volken, dan zijn Gods Feestdagen niet enkel en alleen voor de Israëlieten, maar voor de héle mensheid. God is immers geen God van wanorde (1 Korinthe 14:33). Het was Gods bedoeling dat het fysieke volk Israël als modelnatie zou fungeren voor de omringende landen: “Neem ze [Gods geboden, waaronder Zijn Feestdagen] in acht en doe ze; want dat zal uw wijsheid en uw inzicht zijn voor de ogen van de volken, die al deze verordeningen horen zullen en zullen zeggen: Werkelijk, dit grote volk is een wijs en verstandig volk!” 

(Deuteronomium 4:6).

Zo ook zegt Christus over de Sabbat, één van Gods Feestdagen: “De sabbat is gemaakt ter wille van de mens, niet de mens ter wille van de sabbat” (Mattheüs 2:27).  Met andere woorden: de Sabbat is gemaakt voor de mens in het algemeen, niet voor de Joden of Israëlieten alléén. Zo zijn alle Feestdagen in Leviticus 23 Gods Feestdagen. Ze zijn gemaakt ten behoeve van de hele mensheid, niet alleen voor de Israëlieten. Voor álle mensen! Bovendien beelden Gods Feestdagen het plan van God voor de mensheid uit – iets wat Satan koste wat kost wil versluieren. Door deze Feesten te vieren, gaat Gods plan voor u leven!

Aan het kruis genageld?
Veel kerken leren ook dat niet alleen de Wet, maar ook de Feestdagen “aan het kruis zijn genageld”; dat ze door Christus’ dood als het ware van nul en generlei waarde zijn. Dit is frappant, omdat de Bijbel heel duidelijk is in het feit dat de vroege Kerk (óók de gemeenten die bestonden uit mensen met een zogenaamd heidense achtergrond, zoals bijvoorbeeld Korinthe) deze Feestdagen vierden, doch nu met een groter begrip van hun geestelijke betekenis dan het volk Israël ooit had gehad!

De apostel Paulus sprak over één van de door God gegeven Feestdagen toen hij de gemeente te Korinthe—een gemengde groep van heidense en Joodse gelovigen—aanspoorde met de woorden: “Verwijder dan het oude zuurdeeg, opdat u een nieuw deeg zult zijn. U bent immers ongezuurd, want ook ons Pascha is voor ons geslacht: Christus. Laten wij dus feestvieren, niet met oud zuurdeeg, ook niet met zuurdeeg van slechtheid en boosaardigheid, maar met ongezuurde broden van oprechtheid en waarheid” (1 Korinthe 5:7-8).

Paulus refereerde duidelijk naar de viering van het Feest van de Ongezuurde Broden (Leviticus 23:6; Deuteronomium 16:16). Hij legde het belang van het Pascha uit (zoals dit is voorgeschreven in Leviticus 23:5) en gaf aanwijzingen met betrekking tot het op de juiste wijze deelnemen aan deze ceremonie (1 Korinthe 11:23-28). Paulus verbindt deze Feestdagen (Pascha en het Feest van de Ongezuurde Broden) dus direct met Jezus, Zijn doel en Zijn offer voor de mensheid.
Al deze dagen hebben een profetische betekenis en vertellen wat God gaat doen ten behoeve van de mensheid! Wilt u meer weten over Gods Feestdagen? Vraag onze gratis brochure Gods plan volgens Zijn heilige dagen aan of download deze van onze website. (Bekijk ook onze video hierover hier).

Expliciete waarschuwing voor ons

God waarschuwt ons overigens ook expliciet om geen heidense gebruiken in onze godsdienst op te nemen. “Wees op uw hoede dat u niet, nadat zij [de heidenvolken] van voor uw ogen weggevaagd zijn, dezelfde valstrik komt, en dat u niet (zegt): Zoals deze volken hun goden gediend hebben, zo zal ik het ook doen. U mag ten aanzien van de HEERE, uw God, niet doen zoals zij!” (Deuteronomium 12:29-31). De ervaring van het volk Israël dient als blijvend voorbeeld voor ons (1 Korinthe 10:1-11).

Het is tijd om niet-Bijbelse religieuze tradities los te laten

Als u tot de erkenning komt dat 25 december de geboortedag is van een zonnegod en niet van Christus, én dat God niet gediend wil worden op de manier waarop de heidenvolken dat deden, wat moet u dan doen? 

Het is niet eenvoudig om afscheid te nemen van het vieren van Kerstmis met alle tradities die erbij horen. Wanneer u echter, omwille van uw geweten, omdat u inziet dat de oorsprong van Kerstmis heidens is, wil stoppen met het vieren van Kerstmis om God te gehoorzamen, dan zal dit strijd opleveren, mogelijk zelfs leed en verdriet over en weer veroorzaken.
Moet u dan toch de familietraditie trouw blijven en een dag vieren die een heidense oorsprong heeft? Of moet u God gehoorzamen en enkel de waarheid volgen? De Bijbel zegt dat de waarheid u zal vrijmaken. Waarheid brengt licht in de duisternis. Zolang wij heidense tradities blijven volgen, hoe fijn ze ook voelen, zullen we in duisternis verkeren. Alleen met Gods hulp door middel van gebed en Bijbelstudie kunt u hiervan loskomen.

Als Jezus als Koning teruggekeerd is naar aarde, zal iedereen Gods Feestdagen, die God geboden heeft, gaan vieren. Dit wordt beschreven in Zacharia 14:16, Jesaja 66:23.

God wil aanbeden worden in geest en in waarheid. Wat betekent dat? God wil waarheid en oprechtheid in ons kweken en wil ons reinigen van bedrog en leugens. Kunnen we dan een op leugens gebaseerd Feest vieren? Kunnen we dan in oprechtheid en waarheid een Feest vieren, dat niet van God is, maar de verjaardag ter ere van een valse god alsof het van Christus is? Christus heeft gezegd: “Maar tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen onderwijzen die geboden van mensen zijn” (Mattheüs 15:9). 

Kerst vieren is geen gebod van God—het is een menselijke traditie. Christus vervolgde: “U stelt op een mooie manier Gods gebod terzijde om u aan uw overlevering [traditie] te houden” (Markus 7:9).

Ware christenen die de waarheid liefhebben (2 Thessalonicenzen 2:9-12), verwerpen alle heidense gebruiken, omdat ze enorme schade aanrichten. De werkelijke schade van deze traditie zit in het feit dat mensen die erin geloven, afgehouden worden van de kennis van het ware plan van God, dat in de ware Feestdagen van God besloten ligt.

Onze gratis brochure ‘Christelijke feestdagen of Gods heilige dagen gaat dieper in op de heidense achtergrond van de zogenaamd christelijke feestdagen. U kunt deze downloaden van onze website of aanvragen. U kunt ook het volgende artikel lezen.

Mocht u hierover nog vragen hebben, neem dan telefonisch of per e-mail contact met ons op.