Bent u ooit ‘s morgens in de mist vertrokken en kon u niet ver zien? Zelfs als de weg bekend is, is het goed opletten om te zien wat er komt. Vervolgens komt de zon en de mist is weg en kunt u de weg weer duidelijk zien.
Zo is het ook voor ons als individu of als gemeente wanneer wij op de proef worden gesteld of een uitdaging ondervinden. We zien niet duidelijk hoe het verder zal gaan. Hoe was het bijvoorbeeld met Gods knecht Job? Hij ging door moeilijke tijden, maar toen de mist van beproeving optrok, leerde hij een belangrijke les over zichzelf en zijn relatie met God. Hoe was het daarna? “En de HEERE zegende het latere leven van Job meer dan zijn eerdere” toen de beproeving eenmaal voorbij was (Job 42:12). Toen de mist optrok, ging het beter met Job.
Meer dan eens zag de kerk van het Nieuwe Testament het weer helder na een tijd van uitdagingen te hebben doorgemaakt.
Het groeiende aantal gelovigen dreigde de apostelen te overweldigen en ook in de kerk was hierover wrevel ontstaan. Maar de mist trok op en de eerste diakenen in de kerkgeschiedenis werden aangesteld. Met welk resultaat? “En het Woord van God verbreidde zich en het aantal discipelen in Jeruzalem nam sterk toe” (Handelingen 6:7).
Toen Stefanus als martelaar stierf, ontstond er vervolging tegen de gelovigen in Jeruzalem en sommigen van hen werden verstrooid naar de omliggende gebieden. Wat gebeurde er nadat de mist van dit proces was opgetrokken? “Zij dan die overal verspreid waren, trokken het land door en verkondigden het Woord” (Handelingen 8:4).
Saulus (later Paulus) ging op zoek naar christenen om hen te arresteren en te martelen. Maar God sloeg hem en bekeerde hem. Met welk resultaat? “De gemeenten dan in heel Judea, Galilea en Samaria hadden vrede en werden opgebouwd; en zij wandelden in de vreze des Heeren en de vertroosting door de Heilige Geest en namen in aantal toe” (Handelingen 9:31).
Hetzelfde principe geldt voor bestraffing of beproeving van God in ons leven. In Hebreeën lezen we: “Als u bestraffing verdraagt, behandelt God u als kinderen. Want welk kind is er dat niet door zijn vader bestraft wordt? (…) En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid” (Hebreeën 12:7, 11). Wanneer wij de bestraffing erkennen en aanvaarden, trekt de onzekerheid van de mist op over wat wij meemaken. Dan kunnen we weer helder zien en ons beter voelen.
Ervaren wij soms mist op onze weg met God en herkennen of begrijpen wij niet hoe de weg verder moet gaan? Alle christenen ervaren dit soms. Dan is alles wat we nodig hebben de “2G-regel” – geduld en geloof. De mist zal optrekken en we zullen het pad voor ons weer duidelijk zien.
