De spannendste wedstrijden in de sport zijn vaak die waarin het verliezende team niet opgeeft, maar vecht tot het einde en dan de leiding neemt in de laatste minuten en wint. De spelers gaven niet op, ook al leek het er tijdens de wedstrijd op dat hun strijd hopeloos was.
Zo is het ook in het leven van een christen. Onze reis gaat het hele leven door; onderweg zijn er ups en downs. Wanneer we de dieptepunten ervaren, kunnen we geplaagd worden door gedachten van hopeloosheid. Maar we zijn nog niet aan het einde van de weg. Er ligt nog een lange weg voor ons om samen met God af te leggen.
Wanneer we financiële tegenslagen ervaren …
Wanneer we werkloos zijn geworden …
Wanneer een geliefde worstelt met een moeilijk probleem …
Als we worstelen met een zonde die ons blijft kwellen ….
Als we lichamelijke zwakheden ervaren door ouderdom ….
of wat het ook mag zijn, we zijn nog niet aan het einde van de weg.
De apostel Paulus kende ups en downs in zijn dienst voor God. Zijn perspectief is een grote bemoediging voor ons allemaal: “Daarom verliezen wij de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg” (2 Korinthe 4:16-17).
Waar de weg in ons leven ons ook brengt, God heeft beloofd dat Hij ons nooit zal verlaten of in de steek zal laten (Hebreeën 13:5). Wat de “stand” in ons leven ook is, zolang we ademen, zolang God ons een nieuwe dag geeft, gaat onze reis met Hem verder.
