We hebben allemaal hetzelfde doel: het Koninkrijk van God binnengaan. Het is het meest waardevolle doel dat er in het leven kan zijn. We zouden elke dag vol enthousiasme wakker moeten worden in de wetenschap dat we weer een dag dichter bij het doel komen.
Maar deze voorwaartse gerichtheid is niet altijd het geval. Er zijn beproevingen die we moeten overwinnen. We begrijpen dat die noodzakelijk zijn, dat ze dienen tot vervolmaking van ons karakter, en we weten ook dat we ze met Gods hulp kunnen en zullen overwinnen.
Maar er is één ding dat ons niet mag weerhouden van een vooruitziende blik: ons verleden.
Sommige mensen worden afgeleid van de voorwaartse oriëntatie omdat ze bezig zijn met fouten uit het verleden: slechte beslissingen, disfunctionele relaties, ja zelfs zonden.
We moeten leren van de fouten uit het verleden. En daarbij kan het gebeuren dat we niet in staat zijn de gevolgen te veranderen van iets wat we in dit leven verkeerd hebben gedaan – bijvoorbeeld een verkeerde beslissing. We leren de les en nemen de volgende keer een andere beslissing.
Het is noodzakelijk ons te bekeren van zonden met de intentie ze niet te herhalen (1 Johannes 1:8-9).
Als dit eenmaal gebeurd is, hoeven we niet bij het verleden stil te staan of erover te blijven treuren.
Een uitstekend voorbeeld hiervan is de apostel Paulus. Voor zijn roeping vervolgde hij de Kerk van God. Hij liet christenen martelen, stemde in met de doodstraf als ze beschuldigd werden. Dit verleden zou sommigen zo belast hebben dat ze lange tijd tot niets in staat zouden zijn geweest.
Maar Paulus had berouw over zijn verleden en keek vooruit: “Eén ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus” (Filippenzen 3:4).
Conclusie: vergoelijk of bagatelliseer fouten en zonden uit het verleden niet, maar toon berouw, leer ervan en ga verder – op weg naar het Koninkrijk van God!
