Hoeveel is de “parel van grote waarde” voor u waard?
In elk van de zeven gelijkenissen in Mattheüs 13 geeft Jezus Christus ons een indrukwekkend beeld van het Koninkrijk van God. Het toekomstige Koninkrijk wordt ook uitvoerig beschreven in de andere verslagen van Markus, Lukas en Johannes. Mattheüs noemt het het Koninkrijk der hemelen.
Twee van deze gelijkenissen benadrukken de onschatbare waarde van het Koninkrijk van God. Ze stellen het voor als een verborgen schat die werd gevonden resp. als dure edelstenen die men vond na een intensieve zoektocht. Jezus illustreert dit op de volgende manier: “Ook is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman die mooie parels zoekt. Toen hij één parel van grote waarde gevonden had, ging hij heen en verkocht alles wat hij had, en hij kocht hem” (Mattheüs 13:45-46). De parel was zó waardevol dat hij het de moeite waard vond om al zijn aardse rijkdommen eraan uit te geven om deze uiterst kostbare parel te verwerven.
Wat kunnen wij leren van deze vergelijking van het Koninkrijk Gods met een “kostbare parel”?
Ik wil u graag een persoonlijk verhaal over mijn gelovige moeder, Nina Kubik, vertellen. In een brief, die zij bij haar begrafenis liet voorlezen, liet ze een eeuwige boodschap horen. Veel van de aanwezigen op haar begrafenis stonden sceptisch tegenover de keuzes die zij met betrekking tot haar geloof en haar relatie met God had gemaakt, en waren zelfs verbijsterd.
Eerst een korte geschiedenis. Ze groeide in de jaren ’30 op in de atheïstische Sovjet-Oekraïne. Religie was verboden en de door de regering opgelegde algemene filosofie ten aanzien van godsdienst was “Boga Nyet”, hetgeen “Geen God” betekent. In de opvoeding van mijn moeder werd duidelijk niets over God onderwezen.
Na de nazi-invasie in de USSR in 1941 werd ze als jonge dwangarbeidster naar Magdeburg gedeporteerd. Iemand uit de 21e eeuw kan zich dat maar moeilijk voorstellen, zeker als je in Amerika woont.
Na de oorlog trouwde ze en leefde de volgende 4 jaar in een vluchtelingenkamp. Zoals ik al wel eens heb verteld, emigreerden zij, haar man Igor en ik in 1949 van Hannover naar de VS. Onze familie sloot zich aan bij andere overlevenden van WOII en ontheemden, en vormden “nieuwe” families of gemeenschappen in de buurt van de zustersteden Minneapolis en St. Paul in de staat Minnesota.
Ik groeide op zonder ooms, tantes, neven, nichten of grootouders in de buurt. Onze groep uit Oekraïne hielp elkaar zich aan te passen aan een heel andere manier van leven. Daarbij ontwikkelden ze op natuurlijke wijze opmerkelijk hechten banden en relaties. Daartoe hoorde ook een gemeenschappelijke religie, namelijk die van de orthodoxe kerk, die gekenmerkt wordt door tradities en rituelen.
Een belangrijk punt: mijn moeder was altijd op zoek naar de zin van het leven en dacht veel na over de dingen die met God te maken hadden. Toen ik 14 jaar oud was, spraken zij en ik over Bijbelse onderwerpen. Een onderwerp dat ons beiden zeer interesseerde, was het Koninkrijk van God.
We luisterden samen naar een radio-uitzending van The World Tomorrow, waarin voortdurend werd gesproken over het Koninkrijk van God, een rijk dat letterlijk op aarde zou komen. Het was duidelijk dat het daarbij om een écht rijk ging en dat het op deze aarde zou komen wanneer Jezus Christus terugkeert en Zijn 1000-jarige regering begint. Toen we de uitspraken van de Bijbel diepgaander bestudeerden, ontdekten we andere dingen, die we eerst nog niet begrepen hadden, zoals bijvoorbeeld de Sabbat op zaterdag. We vroegen ons af wat precies bedoeld was met “Gedenk de Sabbatdag”. Langzaam maar zeker begrepen we de Bijbelse leer steeds beter. We ontdekten nog meer dingen in de Bijbel die anders waren dan wat we daarvóór hadden geloofd: Gods wezen, de Heilige Geest, wat er na de dood gebeurt en nog veel meer.
Mijn moeder werd in 1966 samen met mijn vader tot de waarheid geroepen. Daardoor veranderden haar levenswijze en haar prioriteiten beduidend. Het verlaten van ons kerkgenootschap was een grote verandering voor haar en voor onze familie. Dit veroorzaakte woede en verdriet in onze Oekraïense gemeenschap. Maar mijn moeder deed haar best om contact te houden met haar vrienden.
Voordat mijn moeder op 58-jarige leeftijd aan leukemie overleed, wilde ze een brief achterlaten die op haar begrafenis aan haar vrienden voorgelezen zou worden. De pastor van de gemeente van de Wereldwijde Kerk van God in St. Paul, Minnesota, Noel Hornor, las deze voor. Het leek alsof de woorden met veel kracht vanuit het graf werden gesproken.
In de brief gaf ze toe dat ze de laatste jaren haar Oekraïense vrienden niet meer zo vaak had gezien als vroeger. Ze wilde hun echter zeggen, dat dat niets te maken had met een lagere dunk van haar vrienden. De reden ervoor was dat ze de “kostbare parel” had gevonden. Ze voelde zich gedwongen om de weg te gaan die in de Bijbel als deze parel van onschatbare waarde wordt omschreven. Ze had de waarheid ontdekt, en dit was het waardevolste geworden dat ze ooit had gehad.
Mijn moeder heeft dit juweel altijd beschermd en bewaakt en het de eerste plaats in haar geweten gegeven. In de 22 jaar dat zij tot de Kerk behoorde, heeft ze de waarde van de kostbare parel, die ze in figuurlijke zin “gekocht” had, nimmer geringschat, onderschat of ontkend. Ze beschermde deze en liet niet toe dat iemand deze van haar zou wegnemen.
Dus hier is een vraag die wij onszelf moeten stellen: hoeveel waarde hechten wij aan onze dure, “kostbare parel”?
De “prijs” om deze “parel” beschikbaar te maken werd door de offerdood van Jezus Christus betaald, waardoor wij verlost werden. Als onderdeel van dit proces heeft u dan in figuurlijke zin alles wat u heeft, “verkocht”. U hebt uw leven opgegeven en u verplicht tot een nieuw leven van overwinning, dat voorgesteld wordt door het volledig onderdompelen in de doop (Handelingen 2:38). Door het aanvaarden van de offerdood van Jezus Christus door de doop kunnen wij het kostbare juweel van het eeuwige leven in het Koninkrijk van God ontvangen, een ongelooflijk geschenk van God (Efeze 2:28).
Bij alle vreugde over deze waarheid moeten we ons er wel van bewust zijn dat dit schitterende en absoluut prachtige juweel geroofd kan worden of verloren kan gaan als we het niet bewust beschermen. Christus waarschuwde de gemeente in Filadelfia in de eerste eeuw en Hij waarschuwt ook ons nu: “Zie, Ik kom spoedig. Houd vast wat u hebt, opdat niemand uw kroon zal wegnemen” (Openbaring 3:11, nadruk toegevoegd). Hoewel het eeuwige leven zeker een geschenk van God is, moeten we in een nederige, geestelijke toestand blijven “vasthouden”, onze “parel” krachtig bewaken en ons leven veranderen om meer op God Zelf te gaan lijken (Romeinen 12:1-2). Jezus zegt: “Wie overwint, hem zal Ik tot een zuil in de tempel van Mijn God maken, en hij zal daaruit niet meer weggaan. En Ik zal de Naam van Mijn God op hem schrijven en de naam van de stad van Mijn God, het nieuwe Jeruzalem, dat neerdaalt uit de hemel, bij Mijn God vandaan” (vers 12).
Wees op uw hoede! Laat u door niemand met valse beweringen bedriegen en laat u door niemand beroven van datgene wat voor u het belangrijkste is.
U kunt dit juweel ook veronachtzamen of voor vanzelfsprekend nemen. In de loop van het menselijk leven kunnen we ook beledigd of geërgerd raken of zelfs op het punt komen dat we ons voor de weg van God schamen. Want het gehoorzamen van de waarheid haalt ons uit onze vertrouwde comfortzone en houdt ons mogelijk afgescheiden van de wereld. Toen de apostel Paulus een indringende brief schreef en zich voorstelde aan de gemeente in Rome, de in hoog aanzien staande hoofdstad van het Romeinse rijk, benadrukte hij bewust: “Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft” (Romeinen 1:16).
Sta mij toe u aan te moedigen om ervoor zorg te dragen dat u niet toestaat dat datgene wat het waardevolst is, bezoedeld of verwaarloosd wordt – of zelfs verloren gaat! Als dat gebeurt, kunnen we mogelijk langzamer maar zeker weer vervallen in de wereld waaruit we gekomen zijn.
De gelijkenissen van Jezus zijn diepzinnig. Ze verduidelijken belangrijke punten die ons leven vormen en gestalte geven. Ze hebben een diepe betekenis voor ons geloof en het komende Koninkrijk van God.
Tot slot: weet u waar uw kostbare parel bewaard wordt? Is het veilig opgeborgen in uw geweten? Vergeet niet, dat de kostbare parel geestelijk gezien uw waardevolste bezit is.
In dienst van Christus,
Victor Kubik
