De schrijver van zogenaamde “zelfhulp-boeken” Sean Covey zegt: “We worden datgene wat we herhaaldelijk doen.”
Of we ons er nu van bewust zijn of niet, onze levensstijl wordt bepaald door onze gewoonten. Wat we eten, hoe we reageren op stress, of we de wekker laten sluimeren of niet – dit alles wordt bepaald door de gewoonten die we in ons leven hebben ontwikkeld.
In zijn boek “The Power of Habit” [te vertalen met “De macht der gewoonte”] schrijft de Amerikaanse journalist Charles Duhigg dat ongeveer 45% van alles wat we dagelijks doen uit gewoonten bestaat. Als we goede gewoonten hebben, is dat bemoedigend! Maar als onze gewoonten niet zijn wat we willen dat ze zijn, betekent dit dat de helft van de beslissingen die we elke dag nemen al voor ons genomen zijn, omdat ze gebaseerd zijn op gewoonten – en dan nog slechte ook!
Waarom is dit belangrijk voor ons? Omdat het te maken heeft met onderwerpen die voor ons als geroepenen uiterst belangrijk zijn – onderwerpen als gebed en Bijbelstudie. Vandaag hebben we het over Bijbelstudie.
Waarom waren de grote geloofsvoorbeelden waarover wij in de Bijbel leren zulke geloofsvoorbeelden? Omdat tijd met God en Zijn Woord onmisbare onderdelen waren van hun dagelijks leven.
Ondanks alle fouten die koning David maakte, keerde hij altijd terug naar Gods Woord, stemde zijn leven daarop af en beïnvloedde zo de geschiedenis van Israël. De apostel Paulus groeide op als een gedreven Farizeeër die de tekst van de Schrift kende. Toen Jezus zijn leven omkeerde, benaderde hij Gods Woord met een heel nieuw vertrouwen en vervulde zo zijn roeping in dit leven.
Als iemand een dagelijkse gewoonte van Bijbelstudie achterwege had kunnen laten, dan was het Jezus wel. En toch zien we Jezus telkens weer naar buiten gaan om rustig te lezen en te bidden. Hij begreep beter dan wie ook hoezeer ons mens-zijn gevoed moet worden door onze relatie met onze hemelse Vader te koesteren.
Vindt u het soms moeilijk om tijd te vinden voor uw Bijbelstudie? Laat de Bijbel open en dicht bij de ingang van uw slaapkamer of keuken liggen. Zo leest u tenminste één vers terloops terwijl u uw normale dagelijkse bezigheden doet. Dit maakt alle begin minder moeilijk.
En last but not least: vruchtbare Bijbelstudie heeft niet alleen te maken met de toename van kennis. Vruchtbare Bijbelstudie heeft eigenlijk te maken met de invloed ervan op de manier waarop wij ons leven leiden. Lange discussies over de betekenis van Bijbelpassages kunnen interessant zijn, maar welke invloed hebben zij op onze groei in goddelijk karakter? Niet degenen die de tekst van de Bijbel kennen zullen rechtvaardig zijn en het Koninkrijk van God binnengaan, maar degenen die de Bijbel kennen en ernaar leven.
Dus: welke vrucht komt er voort uit onze dagelijkse gewoonte van Bijbelstudie?
